Gringo, No Te Calles Todavía - Teresa Parodi

Gringo, cantanos una polkita

Le decían sus paisanos

Gringo, dale con la pandereta

Te queremos ver bailar

Cuando el gringo con su paso lento

Se acercaba a los demás

Y cantaba su canción de lejos

Más de uno vi llorar

En sus ojos la celeste herida

De polonia sin cerrar

Les dolía tanto como el día

Que llegaron de ultramar

Y cuando el gringo comenzaba el baile

Comenzaban el ritual

Cada golpe de la pandereta

Grito a grito hacían notar

Gringo, no te calles todavía

Que la noche no ha pasado…

Gringo, dale con la pandereta

Canta sólo una vez más

El más viejo en una silla

Como herido en la mitad

Mascullaba su tristeza lejos

Del clamor de los demás

Gringo, zing ons een polkita

Zijn landgenoten vertelden hem

Gringo, sla hem met de tamboerijn

we willen je zien dansen

Wanneer de gringo met zijn langzame tempo

Hij benaderde de anderen

En hij zong zijn lied van ver

Ik zag meer dan één huilen

In zijn ogen de hemelse wond

uit polen niet gesloten

Het deed hen net zoveel pijn als de dag

die uit het buitenland kwam?

En toen de gringo begon te dansen

Ze begonnen het ritueel

Elke slag van de tamboerijn

Schreeuw om te schreeuwen, ze hebben het opgemerkt

Gringo, hou je mond nog niet

Dat de nacht niet voorbij is...

Gringo, sla hem met de tamboerijn

Zing nog maar een keer

De oudste in een stoel

Zoals gewond in het midden

Hij mompelde zijn verdriet weg

Van de schreeuw van anderen