Allá Por Las Tardes - Teresa Parodi

Allá en mi pueblo la tarde es azul, transparente

Tiene un silencio largo, extendido y sin embargo

Se escucha todo en detalle, a veces pareciera

Tener sonoridades como de infinitos cristales

Cayéndose, rozándose, rompiéndose por todas partes

Como una llovizna o como una música

Allá a lo lejos se escucha un canto

Chamamecero junto al arroyo

Un musiquero medio inclinado en el acordeón

Se busca el alma en el instrumento

Bien estirado junto a su pecho

Y por el monte silbando un ave vuela hacia el sol

Con su tinaja de barro y luna

La noche viene por la espesura

Y como un cirio al lucero enciende

Su llama antigua en el arrebol

Tras la ventana de una casona

Hay una anciana rezando a solas

Su novenario mientras los niños

Le cantan rondas alrededor

Por las lagunas los teru teru

Y acaso un duende chamamecero

Le está encendiendo todos los brillos al pedregal

Una guitarra de pescadores

Busca la orilla en los albardones

Y un grillo chilla desafinado en el arenal

Daar in mijn stad is de middag blauw, transparant

Het heeft een lange, uitgebreide stilte en toch

Je hoort alles tot in detail, soms lijkt het

Heb sonoriteiten zoals oneindige kristallen

Vallen, wrijven, overal breken

Als een motregen of als een muziek

Daar in de verte klinkt een lied

Chamamecero naast de beek

Een halfgebogen muzikant bij de accordeon

Op zoek naar de ziel in het instrument

Goed gestrekt naast je borst

En door de berg vliegt een vogel fluitend richting de zon

Met zijn aarden pot en maan

De nacht komt door het struikgewas

En zoals een kaars de ster verlicht

Zijn oude vlam in de gloed

Achter het raam van een herenhuis

Er is een oude dame die alleen bidt

Zijn noveen terwijl de kinderen

Ze zingen rondjes om je heen

Door de lagunes de teru teru

En misschien een chamamecero elf

Het zet alle helderheid aan naar de pedregal

De gitaar van een visser

Zoek de kust in de albardones

En een krekel huilt vals in het zand