Солнце моё - Татьяна Овсиенко

Солнце катится по небу, словно метеор.

И спеша успеть к обеду, замечать не хочет,

Как на маленькой опушке леса синенький цветочек

Смотрит в небо, ждет все время ласки его.

Солнце мое мелькает среди тучек.

То пропадет, то вновь подарит лучик.

Тепла цветочку не достает.

Ждать не могу, завяну через сутки,

Солнце мое, не обижай малютку.

Где тебя носит, солнце мое?

Начинался день сегодня очень хорошо.

Ты сказал, что в шесть зайдешь, и мы пойдем на танцы.

Я готовилась весь день, уже устала наряжаться

Полседьмого, полвосьмого ты не пришел.

Солнце мое мелькает среди тучек.

То пропадет, то вновь подарит лучик.

Тепла цветочку не достает.

Ждать не могу, завяну через сутки,

Солнце мое, не обижай малютку.

Где тебя носит, солнце мое?

Где тебя носит, солнце мое?

Все на свете любят солнце и рассвета ждут.

Кто успеет, тех согреет, все это понятно.

Я же твой единственный цветочек, не забудь меня

Ты на неведомой лужайке в синем лесу.

Солнце мое мелькает среди тучек.

То пропадет, то вновь подарит лучик.

Тепла цветочку не достает.

Ждать не могу, завяну через сутки,

Солнце мое, не обижай малютку.

Где тебя носит, солнце мое?

Где тебя носит, солнце мое?

Солнце мое мелькает среди тучек.

То пропадет, то вновь подарит лучик.

Тепла цветочку не достает.

Ждать не могу, завяну через сутки,

Солнце мое, не обижай малютку.

Где тебя носит, солнце мое?

Где тебя носит, солнце мое?

De zon rolt als een meteoor door de lucht.

En haast om op tijd te zijn voor het avondeten, wil hij niet merken,

Als een kleine blauwe bloem aan een kleine rand van het bos

Hij kijkt naar de lucht, de hele tijd wachtend op zijn liefkozingen.

Mijn zon flikkert tussen de wolken.

Het zal verdwijnen, dan zal het weer een straal geven.

De bloem is niet warm genoeg.

Ik kan niet wachten, ik zal verdorren in een dag,

Mijn zon, beledig de kleine niet.

Waar ben je, mijn zon?

De dag begon vandaag heel goed.

Je zei dat je om zes uur zou komen en dat we naar het bal zouden gaan.

Ik ben me de hele dag aan het voorbereiden, ik ben het verkleden nu al zat

Half acht, half zeven kwam je niet.

Mijn zon flikkert tussen de wolken.

Het zal verdwijnen, dan zal het weer een straal geven.

De bloem is niet warm genoeg.

Ik kan niet wachten, ik zal verdorren in een dag,

Mijn zon, beledig de kleine niet.

Waar ben je, mijn zon?

Waar ben je, mijn zon?

Iedereen in de wereld houdt van de zon en wacht op de dageraad.

Wie zal tijd hebben, die zullen opwarmen, dit alles is duidelijk.

Ik ben je enige bloem, vergeet me niet

Je staat op een onbekend grasveld in een blauw bos.

Mijn zon flikkert tussen de wolken.

Het zal verdwijnen, dan zal het weer een straal geven.

De bloem is niet warm genoeg.

Ik kan niet wachten, ik zal verdorren in een dag,

Mijn zon, beledig de kleine niet.

Waar ben je, mijn zon?

Waar ben je, mijn zon?

Mijn zon flikkert tussen de wolken.

Het zal verdwijnen, dan zal het weer een straal geven.

De bloem is niet warm genoeg.

Ik kan niet wachten, ik zal verdorren in een dag,

Mijn zon, beledig de kleine niet.

Waar ben je, mijn zon?

Waar ben je, mijn zon?