Загадка-осень - Татьяна Буланова

Весна меня и тебя обнимала и лета нам на двоих было мало,

Но в сердце мне как-то ночью упала дождя голубая слеза.

Весна меня и тебя так любила, от лета я лишь чуть-чуть пригубила,

Казалось всё будет так, как и было, но осень глядит нам в глаза.

Припев:

Загадывай свои загадки, осень северной тоски.

Я дни листаю, как тетрадки, золотые дневники.

Загадывай свои загадки, осень чистого дождя.

Я верю, будет всё в порядке, если я люблю тебя.

Проходят дни и листва облетает и в небе птиц треугольники тают.

Какой мудрец по утру разгадает ночные осенние сны.

Но мы всё то, что имели в начале, сберечь смогли и под небом печали

Слова любви в октябре прозвучали яснее, чем в шуме весны.

Припев:

Загадывай свои загадки, осень северной тоски.

Я дни листаю, как тетрадки, золотые дневники.

Загадывай свои загадки, осень чистого дождя.

Я верю, будет всё в порядке, если я люблю тебя.

Загадывай свои загадки, осень северной тоски.

Я дни листаю, как тетрадки, золотые дневники.

Загадывай свои загадки, осень чистого дождя.

Я верю, будет всё в порядке, если я люблю тебя.

Загадывай свои загадки, осень северной тоски.

Я дни листаю, как тетрадки, золотые дневники.

Загадывай свои загадки, осень чистого дождя.

Я верю, будет всё в порядке, если я люблю тебя.

De lente omhelsde mij en jou, en de zomer was niet genoeg voor ons tweeën,

Maar op een nacht viel er een blauwe traan in mijn hart.

De lente hield zoveel van mij en van jou, van de zomer dronk ik maar een beetje,

Het leek erop dat alles zou zijn zoals het was, maar de herfst kijkt ons in de ogen.

Refrein:

Verzin je eigen raadsels, herfst van noordelijke melancholie.

Ik blader door de dagen als notitieboekjes, gouden dagboeken.

Verzin je raadsels, herfst van pure regen.

Ik geloof dat alles goed komt als ik van je hou.

Dagen gaan voorbij en het gebladerte vliegt rond en driehoeken smelten in de lucht van vogels.

Welke wijze zal herfstnachtdromen in de ochtend oplossen.

Maar we hebben alles kunnen redden wat we in het begin hadden onder de hemel van verdriet

Woorden van liefde in oktober klonken helderder dan in het geluid van de lente.

Refrein:

Verzin je eigen raadsels, herfst van noordelijke melancholie.

Ik blader door de dagen als notitieboekjes, gouden dagboeken.

Verzin je raadsels, herfst van pure regen.

Ik geloof dat alles goed komt als ik van je hou.

Verzin je eigen raadsels, herfst van noordelijke melancholie.

Ik blader door de dagen als notitieboekjes, gouden dagboeken.

Verzin je raadsels, herfst van pure regen.

Ik geloof dat alles goed komt als ik van je hou.

Verzin je eigen raadsels, herfst van noordelijke melancholie.

Ik blader door de dagen als notitieboekjes, gouden dagboeken.

Verzin je raadsels, herfst van pure regen.

Ik geloof dat alles goed komt als ik van je hou.