Верю, знаю - Татьяна Буланова

В краю далеком, снова вспомню о тебе,

Кончилась сказка, о прекрасном светлом дне,

Короткое счастье, и разлука навсегда,

Больше не встретить нам друг друга никогда.

Верю, знаю ты меня еще вспоминаешь,

Снова и снова понимаю, как же мне тебя не хватает.

Я возвращаюсь мысленно к тебе,

Ночью сегодня ты опять приснился мне,

Я вспоминаю синеву любимых глаз,

Легким дыханием счастье лишь коснулось нас.

Верю, знаю ты меня еще вспоминаешь,

Снова и снова повторяю как же мне тебя не хватает.

In een ver land zal ik je weer herinneren,

Het sprookje eindigde, over een mooie heldere dag,

Kort geluk, en scheiding voor altijd,

We zullen elkaar nooit meer ontmoeten.

Ik geloof, ik weet dat je me nog steeds herinnert,

Steeds weer begrijp ik hoeveel ik je mis.

Ik keer mentaal terug naar jou,

Vannacht heb ik weer van je gedroomd,

Ik herinner me het blauw van mijn geliefde ogen,

Met een lichte ademhaling raakte het geluk ons ​​alleen.

Ik geloof, ik weet dat je me nog steeds herinnert,

Keer op keer herhaal ik hoeveel ik je mis.