Улетели листья - Татьяна Буланова

Мне вдруг приснилось,

Что на рассвете

Любовь нечаянно ушла.

Не оглянувшись

И не заметив,

Что нас с тобой она не позвала.

Улетели листья,

Не вернёшь назад.

Улетели листья,

Твой прощальный взгляд.

Последний ответ,

Я всё ещё не верю, нет.

Улетели листья,

Посмотрю им вслед.

Мне показалось

В сумраке сонном

С любовью встретилась печаль.

Дождик осенний,

Как же мне вспомнить,

Слова, что ты мне тихо прошептал…

Улетели листья,

Не вернёшь назад.

Улетели листья,

Твой печальный взгляд.

Последний ответ,

Я всё ещё не верю, нет.

Ты улыбнулся

Так безмятежно

Растаял сумрак на душе.

Знаю теперь я Самый мой нежный,

Что ты дороже всех на свете мне.

Улетели листья,

Ну и пусть летят.

Это лишь приснился

Твой прощальный взгляд.

Осенний рассвет,

Как жаль, что листьев больше нет.

Улетели листья,

Улыбнусь им вслед.

Ik droomde plotseling

Wat is er bij zonsopgang?

De liefde is plotseling verdwenen.

Zonder achterom te kijken

En zonder het te merken

Dat ze jou en mij niet heeft uitgenodigd.

De bladeren zijn gevlogen

Je komt niet terug.

De bladeren zijn gevlogen

Je afscheidsblik

Laatste antwoord

Ik geloof nog steeds niet, nee.

De bladeren zijn gevlogen

Ik zal voor ze zorgen.

Het leek mij

In de slaperige schemering

Verdriet ontmoette liefde.

herfstregen,

Hoe kan ik het me herinneren?

De woorden die je zachtjes tegen me fluisterde...

De bladeren zijn gevlogen

Je komt niet terug.

De bladeren zijn gevlogen

Je droevige blik

Laatste antwoord

Ik geloof nog steeds niet, nee.

je lachte

zo sereen

De duisternis smolt in mijn ziel.

Ik weet nu dat ik mijn zachtaardigste ben,

Dat je me dierbaarder bent dan iedereen in de wereld.

De bladeren zijn gevlogen

Nou, laat ze vliegen.

Het droomde gewoon

Je afscheidsblik

herfst dageraad,

Wat jammer dat de bladeren er niet meer zijn.

De bladeren zijn gevlogen

Ik zal na hen glimlachen.