Ты уже не придёшь - Татьяна Буланова

Припев:

Ты уже не придешь писем мне не напишешь,

Не обнимешь меня, голос мой не услышишь.

Белые снега, белые снега и тебя со мною нет,

Поздно вечером в темной комнате я целую твой портрет,

По земле пройдешь легкой поступью не задев живой росы,

Словно шум дождя в теплом воздухе, я пойму что это ты.

Припев:

Ты уже не придешь писем мне не напишешь,

Не обнимешь меня, голос мой не услышишь.

В тишине полей в зелени листвы слышу я твои шаги,

Утренний туман солнечный рассвет, как тепло твоей руки,

Я открою дверь в комнате тепло до утра не буду спать,

Может ты придешь, может позовешь, может прилетишь опять.

Припев:

Ты уже не придешь писем мне не напишешь,

Не обнимешь меня, голос мой не услышишь.

Не уйдешь в поздний час, не проснешься с рассветом,

Я не верю еще, что тебя рядом нет.

Ты уже не придешь писем мне не напишешь,

Не обнимешь меня, голос мой не услышишь.

Слышишь…

Ты уже не придешь писем мне не напишешь,

Не обнимешь меня, голос мой не услышишь.

Не уйдешь в поздний час, не проснешься с рассветом,

Я не верю еще, что тебя рядом нет.

Refrein:

Je komt niet meer naar me toe, je schrijft geen brieven,

Omhels me niet, je zult mijn stem niet horen.

Witte sneeuw, witte sneeuw en je bent niet bij mij,

's Avonds laat in een donkere kamer kus ik je portret

Je zult met een lichte stap over de aarde lopen zonder de levende dauw aan te raken,

Als het geluid van regen in warme lucht, zal ik begrijpen dat jij het bent.

Refrein:

Je komt niet meer naar me toe, je schrijft geen brieven,

Omhels me niet, je zult mijn stem niet horen.

In de stilte van de velden in het groene gebladerte hoor ik je stappen,

Ochtendmist, zonnige dageraad, als de warmte van je hand,

Ik zal de deur in de warme kamer openen tot de ochtend dat ik niet zal slapen,

Misschien kom je, misschien bel je, misschien vlieg je terug.

Refrein:

Je komt niet meer naar me toe, je schrijft geen brieven,

Omhels me niet, je zult mijn stem niet horen.

Je gaat niet op een laat uur weg, je wordt niet wakker bij het ochtendgloren,

Ik geloof nog steeds niet dat je er niet bent.

Je komt niet meer naar me toe, je schrijft geen brieven,

Omhels me niet, je zult mijn stem niet horen.

Hoor je...

Je komt niet meer naar me toe, je schrijft geen brieven,

Omhels me niet, je zult mijn stem niet horen.

Je gaat niet op een laat uur weg, je wordt niet wakker bij het ochtendgloren,

Ik geloof nog steeds niet dat je er niet bent.