Птица - Татьяна Буланова

Рай жарких стран, убаюкивает птицу холодной зимой,

Но вновь весна и тоска зовет ее снова встать на крыло.

Впереди океан, но в гнездо родное сердце хочет возвратится.

Припев:

Долгою заскучав зимой, птица летит к себе домой,

Ищет она полоску милых берегов, скоро ль увидит их дали,

Птица усталая, так далеко лететь до них, так далеко.

Спит океан, он окутал сердце птицы своей синевой,

Над головой, разлилось без берегов отраженье его.

Только в сердце любовь, захлестнула целый мир сильнее океана.

Припев:

Долгою заскучав зимой, птица летит к себе домой,

Ищет она полоску милых берегов, скоро ль увидит их дали,

Птица усталая, так далеко лететь до них, так далеко.

Припев:

Долгою заскучав зимой, птица летит к себе домой,

Ищет она полоску милых берегов, скоро ль увидит их дали,

Птица усталая, так далеко лететь до них, так далеко.

Что там тень впереди, показалась, или вот он долгожданный берег…

Припев:

Долгою заскучав зимой, птица летит к себе домой,

Ищет она полоску милых берегов, скоро ль увидит их дали,

Птица усталая, так далеко лететь до них, так далеко.

Paradijs van warme landen, wiegt de vogel in koude winter,

Maar nogmaals, de lente en het verlangen roepen haar om weer op de vleugels te komen.

De oceaan is vooruit, maar het inheemse hart wil terugkeren naar zijn nest.

Refrein:

Lang verveeld in de winter vliegt de vogel naar zijn huis,

Ze is op zoek naar een strook zoete kusten, zal ze die binnenkort zien,

De vogel is moe, zo ver om naar hen toe te vliegen, zo ver.

De oceaan slaapt, hij omhulde het hart van de vogel met zijn blauw,

Boven zijn hoofd stroomde zijn spiegelbeeld zonder banken.

Alleen in het hart veegde liefde de hele wereld sterker dan de oceaan.

Refrein:

Lang verveeld in de winter vliegt de vogel naar zijn huis,

Ze is op zoek naar een strook zoete kusten, zal ze die binnenkort zien,

De vogel is moe, zo ver om naar hen toe te vliegen, zo ver.

Refrein:

Lang verveeld in de winter vliegt de vogel naar zijn huis,

Ze is op zoek naar een strook zoete kusten, zal ze die binnenkort zien,

De vogel is moe, zo ver om naar hen toe te vliegen, zo ver.

Dat er een schaduw in het verschiet lag, leek het, of hier is het de langverwachte kust...

Refrein:

Lang verveeld in de winter vliegt de vogel naar zijn huis,

Ze is op zoek naar een strook zoete kusten, zal ze die binnenkort zien,

De vogel is moe, zo ver om naar hen toe te vliegen, zo ver.