Матушка-Россия - Татьяна Буланова

В небе облака цвета молока, всё, что вижу я, отразит река.

Горсточку земли слабая рука возьмёт случайно.

Где-то за рекой, там, наискосок, прямо по лугам, да через лесок,

Тонкий колосок, тихий голосок поёт печально.

Припев:

Матушка-Россия, слёзы небес в окна стучат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Матушка-Россия, лики икон к небу кричат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Никого не жду, ничего не жду, на свою любовь, на свою беду.

Я с тобой иду, вновь с тобой иду, с тоской воюя.

Пепел или хлеб, слёзы или соль, что же ждёт меня, радость или боль?

Матушка, с тобой, милая, с тобой, ещё спою я.

Припев:

Матушка-Россия, слёзы небес в окна стучат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Матушка-Россия, лики икон к небу кричат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Матушка-Россия, слёзы небес в окна стучат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Матушка-Россия, лики икон к небу кричат,

А кого спроси я, что меня ждёт?

— молчат.

Er zijn melkkleurige wolken in de lucht, alles wat ik zie zal worden weerspiegeld door de rivier.

Een handvol aarde wordt per ongeluk door een zwakke hand genomen.

Ergens aan de overkant van de rivier, daar, schuin, midden in de weilanden en door de bossen,

Een dun aartje, een rustige stem zingt droevig.

Refrein:

Moeder Rusland, de tranen van de hemel kloppen op de ramen,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.

Moeder Rusland, de gezichten van de iconen schreeuwen naar de hemel,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.

Ik verwacht niemand, ik verwacht niets, voor mijn liefde, voor mijn ongeluk.

Ik ga met je mee, ik ga weer met je mee, vechtend met melancholie.

As of brood, tranen of zout, wat wacht mij, vreugde of pijn?

Moeder, met jou, schat, met jou, zal ik weer zingen.

Refrein:

Moeder Rusland, de tranen van de hemel kloppen op de ramen,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.

Moeder Rusland, de gezichten van de iconen schreeuwen naar de hemel,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.

Moeder Rusland, de tranen van de hemel kloppen op de ramen,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.

Moeder Rusland, de gezichten van de iconen schreeuwen naar de hemel,

En aan wie vraag ik, wat staat mij te wachten?

- zijn stil.