Грива красного коня - Татьяна Буланова

Под покровом синих небес

Лихо мое лихо,

На земле, где так много чудес,

Ты шепнул мне тихо.

Солнце огненным колесом,

К западу скатилось,

Может все слова только сон,

Но забыть не могу

Словно грива красного коня

Пламя, пламя на закате дня.

Мой далекий не забудь меня,

Мой жестокий не бросай меня.

Удержать тебя не смогла,

Доля моя доля.

Ах, любовь словно в сене игла

Словно ветер в поле.

Если б я тебе солгала,

Было б все иначе

Удержать тебя не смогла,

Но забыть не могу.

Словно грива красного коня

Пламя, пламя на закате дня.

Мой далекий не забудь меня,

Мой жестокий не бросай меня.

Солнце огненым колесом,

К западу скатилось

Может все слова только сон,

Но забыть не могу

Словно грива красного коня

Пламя, пламя на закате дня.

Мой далекий не забудь меня,

Мой жестокий не бросай меня.

Onder een blauwe lucht

Beroemd mijn beroemde

Op aarde, waar zoveel wonderen zijn,

Je fluisterde zachtjes tegen me.

De zon is een vurig wiel,

Naar het westen gerold

Misschien zijn alle woorden slechts een droom,

Maar ik kan het niet vergeten

Als de manen van een rood paard

Vlammen, vlammen bij zonsondergang.

Mijn verre vergeet me niet

Mijn wreedaard verlaat me niet.

Ik kon je niet vasthouden

Deel mijn aandeel.

Ah, liefde is als een naald in hooi

Als wind in een veld.

Als ik tegen je loog

Alles zou anders zijn

Ik kon je niet vasthouden

Maar ik kan het niet vergeten.

Als de manen van een rood paard

Vlammen, vlammen bij zonsondergang.

Mijn verre vergeet me niet

Mijn wreedaard verlaat me niet.

De zon is een vurig wiel,

Naar het westen gerold

Misschien zijn alle woorden slechts een droom,

Maar ik kan het niet vergeten

Als de manen van een rood paard

Vlammen, vlammen bij zonsondergang.

Mijn verre vergeet me niet

Mijn wreedaard verlaat me niet.