Алёшка Кудряшов - Татьяна Буланова

Напрасно говорят, напрасно говорят, что нет любви на свете до могилы.

Алёшка Кудряшов на зависть всех девчат Алёнку называл своею милой.

Её он обнимал и нежно целовал, по вечерам ей назначал свидания.

Но райвоенкомат на флот его призвал, как гром небесный грянул час прощания.

Алёшка Кудряшов в Аленкины глаза взглянул и сжал ладони, что есть силы.

Последний поцелуй, последние слова: «Тебя я не забуду до могилы».

Последний поцелуй, последние слова: «Тебя я не забуду до могилы».

Аленкино письмо Алёшку Кудряша нашло на корабле в открытом море:

«Любимый, не скучай, с тобой моя душа, я верю, что увидимся мы вскоре».

Но как-то пошутить задумали друзья и новое письмо открыл Алёшка:

«Забудь и не пиши, люблю другого я» и подпись: «Не твоя теперь Алёнка».

«Зачем мне жизнь моя, раз нет твоей любви?

Зачем мне видеть небо голубое?»

В тропическом краю, от Родины в дали он с палубы шагнул на дно морское.

В тропическом краю, от Родины в дали он с палубы шагнул на дно морское.

«Ах, что ты натворил, Алёшка, дорогой!" — заплакала навзрыд его Алёнка.

«Я так ждала, когда вернёшься ты домой, ждала, а получила похоронку».

С седьмого этажа Алёнка не дыша, шагнула и со стоном повторила

Последние слова Алёшки Кудряша: «Тебя я не забуду до могилы».

Последние слова Алёшки Кудряша: «Тебя я не забуду до могилы».

Последние слова Алёшки Кудряша: «Тебя я не забуду до могилы».

Tevergeefs zeggen ze, tevergeefs zeggen ze dat er geen liefde in de wereld tot het graf is.

Alyoshka Kudryashov, tot afgunst van alle meisjes, noemde Alyonka zijn geliefde.

Hij omhelsde en kuste haar teder, 's avonds maakte hij afspraken met haar.

Maar het militaire registratie- en rekruteringsbureau van het district riep hem naar de vloot, als een donderslag bij heldere hemel, het uur van afscheid sloeg.

Alyoshka Kudryashov keek in Alyonka's ogen en kneep uit alle macht in zijn handpalmen.

De laatste kus, de laatste woorden: "Ik zal je niet vergeten tot in het graf."

De laatste kus, de laatste woorden: "Ik zal je niet vergeten tot in het graf."

Alenkino vond een brief aan Alyoshka Kudryash op een schip in open zee:

"Geliefde, verveel je niet, mijn ziel is bij je, ik geloof dat we elkaar snel zullen zien."

Maar enkele vrienden bedachten een grap en Alyoshka opende een nieuwe brief:

"Vergeet het en schrijf niet, ik hou van een andere ik" en het bijschrift: "Alyonka is nu niet van jou."

“Waarom heb ik mijn leven nodig, aangezien jouw liefde er niet is?

Waarom zou ik de lucht blauw moeten zien?

In het tropische gebied, van het Moederland in de verte, stapte hij van het dek naar de bodem van de zee.

In het tropische gebied, van het Moederland in de verte, stapte hij van het dek naar de bodem van de zee.

"Oh, wat heb je gedaan, Alyoshka, schat!" Alyonka snikte zijn snikken.

'Ik wachtte op je thuiskomst, ik wachtte, maar ik kreeg een begrafenis.'

Vanaf de zevende verdieping deed Alyonka, ademloos, een stap en herhaalde met een kreun

De laatste woorden van Alyoshka Kudryash: "Ik zal je niet vergeten tot in het graf."

De laatste woorden van Alyoshka Kudryash: "Ik zal je niet vergeten tot in het graf."

De laatste woorden van Alyoshka Kudryash: "Ik zal je niet vergeten tot in het graf."