Дети войны - Тамара Гвердцители

Дети войны.

Смотрят в небо глаза воспалённые.

Дети войны.

В сердце маленьком горе бездонное.

В сердце словно отчаянный гром, Ленинградский гремит метроном.

Неумолчный гремит метроном.

Дети войны набивались в теплушки открытые.

Дети войны хоронили игрушки убитые.

Никогда я забыть не смогу крошки хлеба на белом снегу,

Крошки хлеба на белом снегу.

Вихрем огненным, чёрным вороном налетела нежданно беда.

Разбросала нас во все стороны, с детством нас разлучив навсегда.

Дети войны в городках, в деревеньках бревенчатых.

Дети войны.

Нас баюкали русские женщины!

Буду помнить я тысячи дней руки близких чужих матерей,

Руки близких чужих матерей.

Застилала глаза ночь кромешная.

Падал пепел, опять и опять!

Но спасением и надеждою нам была только Родина-мать.

Дети войны.

Стали собственной памяти старше мы.

Наши сыны этой страшной войны не видавшие —

Пусть счастливыми будут людьми!

Мир их дому, да сбудется мир.

Мир их дому, да сбудется мир!

Пусть счастливыми будут людьми!

Мир их дому, да сбудется мир.

Мир их дому, да сбудется мир.

Дети войны.

Oorlogskinderen.

Ontstoken ogen kijken naar de lucht.

Oorlogskinderen.

Bodemloos in een klein hart.

In het hart, als een wanhopige donder, rommelt de metronoom van Leningradsky.

De onophoudelijke metronoom rommelt.

De kinderen van de oorlog werden in open wagens gepropt.

De kinderen van de oorlog begroeven het dode speelgoed.

Ik zal nooit de broodkruimels op de witte sneeuw kunnen vergeten,

Broodkruimels op witte sneeuw.

Een wervelwind van vuur, een zwarte raaf kwam plotseling in de problemen.

Verspreidde ons in alle richtingen en scheidde ons voor altijd van onze kindertijd.

Oorlogskinderen in steden, in logdorpen.

Oorlogskinderen.

We werden gewiegd door Russische vrouwen!

Ik zal me duizenden dagen lang de handen herinneren van naaste buitenaardse moeders,

De handen van naaste buitenaardse moeders.

De donkere nacht verblindde mijn ogen.

As viel, keer op keer!

Maar alleen Moederland was onze redding en hoop.

Oorlogskinderen.

We zijn ouder geworden dan ons eigen geheugen.

Onze zonen die deze verschrikkelijke oorlog niet hebben gezien...

Laat mensen gelukkig zijn!

Vrede in hun huis, moge vrede uitkomen.

Vrede in hun huis, moge vrede uitkomen!

Laat mensen gelukkig zijn!

Vrede in hun huis, moge vrede uitkomen.

Vrede in hun huis, moge vrede uitkomen.

Oorlogskinderen.