Diseased - Take It Back!

In a hate filled world with its superficial morals

Once lived a little girl with a heart made out of gold

And her Barbie dolls reminded while she cried in the dark

That what she saw in the mirror would never look the same

And though she wept, the thought she kept repeating to herself is that

everything’s ok

And though she hurt, and though she ached she woke up and walked to school by

herself every day

No friend to hold

A kind word never told

All she wanted to be told was that she was beautiful

All she wanted to be told was she was worth her weight in gold

She dreamt of the day Prince Charming would come and take her away

But 16 years old didn’t bring no phone calls to her phone

So something changed inside her brain

No hope to find someone to love her one day

And so she set out to find something to fill the void inside

And so she went timid and shy, out with the boy who had caught her eye

But the devil inside humanity, had led to his insanity

The struggles, the screams

The scars, her broken dreams

And as she walked home, the thought crept in…

Why me?

Is this the way it’s supposed to be?

The emptiness left inside me

Writing her final words in her math 3 ring

She laid on the floor bleeding…

The magazines took her from where she belonged

The silver screen took her from where she belonged

The media took her from where she belonged

The age sixteen took her from where she belonged

In een wereld vol haat met zijn oppervlakkige moraal

Er leefde eens een klein meisje met een hart van goud

En haar Barbie-poppen herinnerden eraan terwijl ze huilde in het donker

Dat wat ze in de spiegel zag er nooit hetzelfde uit zou zien

En hoewel ze huilde, was de gedachte dat ze zichzelf bleef herhalen dat:

alles is oke

En hoewel ze pijn deed, en hoewel ze pijn deed, werd ze wakker en liep ze langs naar school

zichzelf elke dag

Geen vriend om vast te houden

Een vriendelijk woord nooit verteld

Het enige dat ze te horen wilde krijgen, was dat ze mooi was

Het enige dat ze te horen wilde krijgen, was dat ze haar gewicht in goud waard was

Ze droomde van de dag dat Prince Charming zou komen om haar mee te nemen

Maar 16 jaar oud bracht geen telefoontjes naar haar telefoon

Er is dus iets veranderd in haar brein

Geen hoop om ooit iemand te vinden die van haar houdt

En dus ging ze op zoek naar iets om de leegte binnenin te vullen

En dus ging ze timide en verlegen, uit met de jongen die haar aandacht had getrokken

Maar de duivel in de mensheid had tot zijn waanzin geleid

De strijd, het geschreeuw

De littekens, haar gebroken dromen

En terwijl ze naar huis liep, kroop de gedachte binnen...

Waarom ik?

Is dit de manier waarop het hoort te zijn?

De leegte die in mij achterbleef

Haar laatste woorden schrijven in haar wiskunde 3-ring

Ze lag bloedend op de grond...

De tijdschriften brachten haar van waar ze thuishoorde

Het zilveren scherm bracht haar van waar ze thuishoorde

De media haalden haar van waar ze thuishoorde

De leeftijd van zestien nam haar mee van waar ze thuishoorde