Прощай - Сварга

Ну, прощай!

– это всё, что тебе я скажу

От гнилого плетня я коня отвяжу

Всё осталось, да только уже позади

И путь долог как путь бесконечной реки

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

А сайдак мягко бьёт по боку меня

И в сердце моём нет былого огня

В светлый месяц пущу я слепую стрелу

Всё равно упадёт, не вонзившись в Луну

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Тишина... только пенье невидимых птиц

И в костре моём отблески красных зарниц

Ты прости, что не мог обо всём рассказать

Ты прости, что молчал, хотя мог и сказать

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Как угрюмая нежить я лесом пройду

За поля, за стога, за дубовую мглу

Я скроюсь в бору как старый ведьмак

От ветра дрожа словно русак

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

И рычанье медведя и волчья тоска

Не заставят очнуться, отойти ото сна

В самой чаще лесов или сердце болот

Кто разыщет меня?

Кто за мною придёт?

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Прощай!

Nou doei!

- dat is alles wat ik je zal vertellen

Van de rotte lelafscheiding zal ik het paard losmaken

Alles is achtergelaten, maar alleen al achter

En het pad is zo lang als het pad van een eindeloze rivier

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

En de sidak raakt me zachtjes aan de zijkant

En in mijn hart is er geen voormalig vuur

In de heldere maand zal ik een blinde pijl schieten

Het zal nog steeds vallen zonder de maan te raken

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Stilte... alleen het zingen van onzichtbare vogels

En in mijn vuur reflecties van rode bliksem

Vergeef me dat ik je niet alles kan vertellen.

Vergeef me dat ik stil was, hoewel je zou kunnen zeggen

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Als een sombere ondode ga ik door het bos

Voor velden, voor hooibergen, voor eikenwaas

Ik zal me in het bos verstoppen als een oude hekser

Trillend van de wind als een haas

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

En het gegrom van een beer en wolvenangst

Ze zullen je niet wakker maken, uit de slaap halen

In het hart van de bossen of het hart van de moerassen

Wie gaat mij zoeken?

Wie komt er voor mij?

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!

Tot ziens!