Аранжировки - Даша Суворова

На стёклах, на крышах, живут наши жизни.

У каждой весны есть много болезней.

Напитки не лечат, становится хуже —

И ежеминутно мы смотрим на лужи.

Зачем мы тратим минуты,

Зачем мы любим как-будто;

Зачем у Бродского в книжках

Мы ищем портреты?

Ну, это уж слишком!

Припев:

Бежать на встречную.

Искать конечную, —

И не находить свои остановки.

Холодным вечером мне делать нечего,

На стенах пишу свои аранжировки.

Бежать на встречную.

Искать конечную, —

И не находить свои остановки.

Холодным вечером мне делать нечего,

На стенах пишу свои аранжировки.

Чем дальше, тем глубже становятся лужи.

Чем ближе финал, тем больше нам нужно:

Портретов, секретов и новых улыбок —

Мечтаем себя оградить от ошибок.

Смотрю в уставшие души.

Пою, о тех, кто им нужен.

Смотрю, и больше не страшно

Остатся одной, но что делать дальше?

Припев:

Бежать на встречную.

Искать конечную, —

И не находить свои остановки.

Холодным вечером мне делать нечего,

На стенах пишу свои аранжировки.

Бежать на встречную.

Искать конечную, —

И не находить свои остановки.

Холодным вечером мне делать нечего,

На стенах пишу свои аранжировки.

Бежать на встречную.

Искать конечную.

Бежать на встречную.

Искать конечную.

Бежать на встречную.

Искать конечную.

Бежать на встречную.

Искать конечную.

Op glas, op daken, ons leven leeft.

Elke lente heeft veel ziekten.

Drankjes genezen niet, het wordt erger -

En elke minuut kijken we naar de plassen.

Waarom verspillen we minuten?

Waarom hebben we lief alsof;

Waarom heeft Brodsky in zijn boeken?

Zoeken we portretten?

Nou, dat is te veel!

Refrein:

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek naar de finale

En niet om je haltes te vinden.

Ik heb niets te doen op een koude avond

Ik schrijf mijn arrangementen op de muren.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek naar de finale

En niet om je haltes te vinden.

Ik heb niets te doen op een koude avond

Ik schrijf mijn arrangementen op de muren.

Hoe verder je gaat, hoe dieper de plassen worden.

Hoe dichter bij de finale, hoe meer we nodig hebben:

Portretten, geheimen en nieuwe glimlachen -

We dromen ervan onszelf te beschermen tegen fouten.

Ik kijk naar vermoeide zielen.

Ik zing over degenen die ze nodig hebben.

Ik kijk, en het is niet eng meer

Alleen gelaten, maar wat nu?

Refrein:

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek naar de finale

En niet om je haltes te vinden.

Ik heb niets te doen op een koude avond

Ik schrijf mijn arrangementen op de muren.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek naar de finale

En niet om je haltes te vinden.

Ik heb niets te doen op een koude avond

Ik schrijf mijn arrangementen op de muren.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek het einde.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek het einde.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek het einde.

Ren naar het tegenovergestelde.

Zoek het einde.