О ней - Стриж

Коктейль из удивительных и горьких моментов

Заслуживает слез в раз и аплодисментов.

Не прощая глупостей, летит, проходит мимо,

Нрав суров, а иногда она не справедлива.

Тянется веками лентой новых поколений,

Заставляет самых твердых падать на колени.

На ладони отражение сладкой либо жалкой,

Перечитанным вслух гадалкой-цыганкой.

Сюрпризы преподносят, либо новые невзгоды,

Выводит лицемеров на чистую воду.

По городам раскинув слета падает на плечи,

Балую восторгом неожиданны встречи.

О цене, о повторении не может быть и речи.

Главное — не забывать, никто из нас не вечен.

Любим за нее поговорить не много выпив,

Достижения украсить либо превозвысив.

Припев:

Я откровенно боюсь прожить ее подлецом,

Вперед толкает мотив в гряз не ударить лицом.

В моих глазах живет страх забыть о том, кто я такой

Закрыв глаза, видеть цель холоднокровной рукой.

Я откровенно боюсь прожить ее подлецом,

Вперед толкает мотив в гряз не ударить лицом.

В моих глазах живет страх забыть о том, кто я такой

Закрыв глаза, видеть цель холоднокровной рукой.

Без стыд разнообразием историй, биографий,

Отражая, свет горит глянцем фотографий.

Девушка с характером капризная, истеричная

От посторонних глаз укрыта грязная и личная.

Столичная, гламурная, кому провинциальная,

Блатная, дом казенный, пока дорога дальняя.

Клубная, посыпана обильно порошками,

Ведет в палату клиники расчетливо шагами.

Не имея смысла вески повод свести счеты

Реабилитации, диагнозы, учеты.

Я ее люблю и как считаю нужным трачу,

За последствия плачевные забираю сдачи.

Правильно присутствует большая доля риска,

В суете не забываю о родных и близких.

Глупо, безрассудно, низко сжечь ее в пустую.

Много минусов, но я не хочу другую.

Припев:

Я откровенно боюсь прожить ее подлецом,

Вперед толкает мотив в гряз не ударить лицом.

В моих глазах живет страх забыть о том, кто я такой

Закрыв глаза, видеть цель холоднокровной рукой.

Я откровенно боюсь прожить ее подлецом,

Вперед толкает мотив в гряз не ударить лицом.

В моих глазах живет страх забыть о том, кто я такой

Закрыв глаза, видеть цель холоднокровной рукой.

Een cocktail van geweldige en bittere momenten

Verdient tranen en applaus.

Niet vergeven van onzin, vliegt, gaat voorbij,

Het humeur is hard en soms is het niet eerlijk.

Rekt zich eeuwenlang uit als een lint van nieuwe generaties,

Laat de zwaarste op hun knieën vallen.

Op de palm van je hand is een weerspiegeling van lief of zielig,

Hardop voorgelezen door een zigeuner waarzegster.

Verrassingen worden aangeboden, of nieuwe ontberingen,

Brengt de huichelaars naar schoon water.

Nadat de rally over de steden is verspreid, valt hij op de schouders,

Ik geniet van het plezier van onverwachte ontmoetingen.

Er kan geen sprake zijn van prijs, van herhaling.

Het belangrijkste is om niet te vergeten, niemand van ons is eeuwig.

We praten graag voor haar zonder veel te drinken,

Prestaties om te versieren of te verheffen.

Refrein:

Ik ben eerlijk gezegd bang om het als een schurk te leven,

Forward duwt het motief de grond in zonder het gezicht te raken.

In mijn ogen leeft de angst om te vergeten wie ik ben

Sluit je ogen en zie het doelwit met een koelbloedige hand.

Ik ben eerlijk gezegd bang om het als een schurk te leven,

Forward duwt het motief de grond in zonder het gezicht te raken.

In mijn ogen leeft de angst om te vergeten wie ik ben

Sluit je ogen en zie het doelwit met een koelbloedige hand.

Schaamteloos veel verschillende verhalen, biografieën,

Reflecterend brandt het licht met de glans van foto's.

Een meisje met een grillig, hysterisch karakter

Vies en persoonlijk is verborgen voor nieuwsgierige blikken.

Metropolitan, glamoureus, die provinciaal is,

Dieven, staatshuis, terwijl de weg lang is.

Club, rijkelijk bestrooid met poeders,

Leidt met voorzichtige stappen naar de kliniekkamer.

Zonder betekenis, een goede reden om rekeningen te vereffenen

Revalidatie, diagnoses, dossiers.

Ik hou van haar en geef het door zoals het mij uitkomt,

Voor de betreurenswaardige gevolgen, neem ik verandering.

Er is terecht een groot deel van het risico,

In de drukte vergeet ik familie en vrienden niet.

Het is dwaas, roekeloos, om het laag in de leegte te verbranden.

Veel nadelen, maar ik wil er niet nog een.

Refrein:

Ik ben eerlijk gezegd bang om het als een schurk te leven,

Forward duwt het motief de grond in zonder het gezicht te raken.

In mijn ogen leeft de angst om te vergeten wie ik ben

Sluit je ogen en zie het doelwit met een koelbloedige hand.

Ik ben eerlijk gezegd bang om het als een schurk te leven,

Forward duwt het motief de grond in zonder het gezicht te raken.

In mijn ogen leeft de angst om te vergeten wie ik ben

Sluit je ogen en zie het doelwit met een koelbloedige hand.