Совсем недавно - Стриж, Бледный

Крик журавлей, ивы плач у воды

Ложусь с дороги в постель уставший,

Мама стелила, утром тапки, халат,

Так давно это было.

Помню мазала царапины, болел, отвары, травы.

Пока не появились рассечения и шрамы.

Слова отца запомнил «Бить всегда надо первым!»

Все верно проверил, весьма эффективно.

«Стой, кто такие рэпперы?"Рамсили с кем-то бились,

А сейчас — «Ты че уши, микрофон, запись!»

Безмятежные годы словно камни размяты,

Расстояния стерты, убеждения святы.

Не ношу цепей на шее ценных, сто процентов рвутся.

Печатки режут пальцы, диаметры гнутся.

Ненавижу дешевок, как щелчок на кидухи,

Лечу в одном ботинке, но не отпускаю руки.

Даже если мне сегодня не вручают первый приз,

Грубо вылетев на встречку буду дожимать газ.

Припев:

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Сизым голубем в небо упорхнувшие годы.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Тузы, шестерки, дамы из крапленой колоды.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Сизым голубем в небо упорхнувшие годы.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Тузы, шестерки, дамы из крапленой колоды.

Для кого-то рэп — это игра, для нас было все всерьез.

Саундтрек к нашей жизни насыщенный курьезами.

Как сейчас видиться, тогда пацанские подвиги —

Славные парни в главных ролях, мы — криминальная романтика.

Дикие годы, дикие люди,

Сейчас это продают на кинометографическом блюде.

Как Чикаго тридцатых плюс сексуальная наркотическая

революция волосатых и тогда же первый поцелуй.

Родителей нет дома.

Мы с четвертого класса знакомы

Я, типа, опытный мачо, как Мики Рурк.

А у самого от волнения дрожат руки,

Мне говорили, не хотели верить,

Забыла закрыть на замок двери.

Истерика, прокусил губы

И, якобы, спокойно, сквозь зубы

Ты ты ты — такая же как все, единственная для всех!

Грустный клоун расчленяет фотографии, плача сквозь смех.

Припев:

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Сизым голубем в небо упорхнувшие годы.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Тузы, шестерки, дамы из крапленой колоды.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Сизым голубем в небо упорхнувшие годы.

Крик журавлей, ивы плач у воды,

Тузы, шестерки, дамы из крапленой колоды.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water

Ik lig moe van de weg naar bed,

Mama maakte 's ochtends pantoffels, badjas,

Het is zo lang geleden.

Ik herinner me dat ik schrammen smeerde, ziek werd, afkooksels, kruiden.

Tot er snijwonden en littekens ontstonden.

Ik herinnerde me de woorden van mijn vader: "Je moet altijd eerst slaan!"

Alles gecontroleerd, zeer effectief.

"Wacht, wie zijn rappers?" Ramsey vocht met iemand,

En nu - "Wat zijn je oren, microfoon, opname!"

De serene jaren zijn als steenslag,

Afstanden worden uitgewist, overtuigingen zijn heilig.

Ik draag geen waardevolle kettingen om mijn nek, honderd procent is gescheurd.

Zegels snijden vingers, diameters buigen.

Ik haat goedkope dingen zoals een klik op kiduhi

Ik vlieg in één schoen, maar ik laat mijn hand niet los.

Zelfs als ik vandaag niet de eerste prijs krijg,

Ik vlieg ongeveer op de tegemoetkomende baan en druk op het gas.

Refrein:

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Als een grijze duif in de lucht zijn de jaren voorbijgevlogen.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Azen, zessen, vrouwen van een gemarkeerd kaartspel.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Als een grijze duif in de lucht zijn de jaren voorbijgevlogen.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Azen, zessen, vrouwen van een gemarkeerd kaartspel.

Voor sommigen is rap een spel, voor ons was het allemaal serieus.

De soundtrack van ons leven zit vol met curiosa.

Hoe nu te zien, dan jongensachtige exploits -

Met Goodfellas in de hoofdrol, zijn we misdaadromans

Wilde jaren, wilde mensen

Nu wordt het verkocht op een filmische schotel.

Zoals Chicago jaren dertig plus een sexy dope

harige revolutie en dan de eerste kus.

Ouders zijn niet thuis.

We kennen elkaar al sinds de vierde klas

Ik ben een doorgewinterde macho, zoals Mickey Rourke.

En zijn handen trillen van opwinding,

Ze vertelden me dat ze niet wilden geloven

Vergeten de deur op slot te doen.

Hysterie, beet op mijn lippen

En, naar verluidt, rustig, door opeengeklemde tanden

Jij bent jij, jij bent hetzelfde als alle anderen, de enige voor iedereen!

De trieste clown verscheurt de foto's, huilend van het lachen.

Refrein:

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Als een grijze duif in de lucht zijn de jaren voorbijgevlogen.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Azen, zessen, vrouwen van een gemarkeerd kaartspel.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Als een grijze duif in de lucht zijn de jaren voorbijgevlogen.

De kreet van kraanvogels, wilgen die huilen bij het water,

Azen, zessen, vrouwen van een gemarkeerd kaartspel.