Nástěnka - Sto zvířat, Tomas Belko, Jan Kalina

Všechno, co říkám jsou banality

Nikdo mě nevnímá pořádně

Jenže i já mám svoje city

Jsem totiž nástěnka

V manželský poradně

Já říkám svý jen výstřižkama

Zažloutlý nečtený torza vět

A celej život jsem tu sama

A kdybych mohla, tak

Mohla bych vyprávět

Přesto já sním, že přijde on

A potom smutek zaženu

Já sním, že přijde on

A řekne

Nástěnku chci za ženu

Každej má svoje problémy

Sorry, já jenom nechci lhát

Rači bych byla, věřte mi

Barová lavice například…

Na lidi koukám z konce chodby

Ty sotva vypadaj na lásku

Nikdo se na mě nesmí zlobit

Že ztrácím iluze

O tomhle závazku

V manželství život je kvalitnější

U stolu prej taky v posteli

Jenomže trable, co pomáhá řešit

By lidi bez něho

V životě neměli

Alles wat ik zeg is banaliteit

Niemand ziet me goed

Maar ik heb ook mijn gevoelens

Ik ben een prikbord

In een centrum voor huwelijkscounseling

Ik zeg gewoon de mijne met knipsels

Vergeelde ongelezen torso van zinnen

En ik ben hier mijn hele leven alleen geweest

En als ik kon, dan

ik kon zien

Toch droom ik dat hij zal komen

En dan zal ik het verdriet verbannen

Ik droom dat hij zal komen

En hij zal zeggen

Ik wil een prikbord voor een vrouw

Iedereen heeft zijn problemen

Sorry, ik wil gewoon niet liegen

Ik zou zijn, geloof me

Barbank bijvoorbeeld…

Ik kijk naar mensen vanaf het einde van de gang

Je zoekt amper naar liefde

Niemand kan boos op me zijn

Dat ik mijn illusies verlies

Over deze verbintenis

In het huwelijk is het leven beter

Ik wou dat ik aan tafel naar bed kon gaan

Maar problemen, wat helpt om op te lossen?

Zouden mensen zonder?

Ze hadden geen leven