Havran - Sto zvířat, Tomas Belko, Jan Kalina

ON:

Probudíš se, hlava bolí, zdá se, že jsi alkoholik

Žaludek se taky vzbudil, puch, jak by tu řádil mor

V puse cítíš hnusnou pachuť, oční víčka drží v šachu

Slunce přes chuchvalce prachu, oranžovej semafor

Co to vedle tebe leží?

cizí, ženě blízký tvor

Jenom šeptáš: never more

ONA:

Probudíš se, nejsi doma, vedle tebe chlápek co má

Obličej jak bublaninu, slušnej casting na horor

Jeho dech je závan smrti, strašnej byt ve strašný čtvrti

Aspoň že tě neuškrtil, ztrácíš smysl pro humor

Cos to sakra včera pila?

chce to model «vichr z hor»

A potom už: never more

Kráčíš k ránu krajem slastí

Pravda, právě ku propasti

A sakra, jsi na okraji

Krásný kravál k tomu hrají

Havrani když nebe

Krá krá krá

Krájí

ON:

Takhle paní, ta je, teda… spodní prádlo všude hledá

A pak sípe, kristapána, musím si vzít postinor

ONA:

Sama sobě se teď hnusíš, řekni jenom já už musím

Žádnej úsměv, žádný pusy, na rty ani na bachor

Jednou na to vzpomeneš si jak na hodně trapnej fór

Jdi a hlavně: never more

HIJ:

Je wordt wakker, je hoofd doet pijn, je lijkt een alcoholist te zijn

De maag ontwaakte ook, de stank van een plaag

Je ruikt een nare smaak in je mond, je oogleden zijn in toom

Zon door plukjes stof, oranje stoplicht

Wat is er naast je?

een buitenaards wezen dicht bij een vrouw

Je fluistert alleen maar: nooit meer

ZE:

Je wordt wakker, je bent niet thuis, er is een man naast je

Gezicht als een zeepbel, een behoorlijke afgietsel van horror

Zijn adem is een adem des doods, een vreselijk appartement in een vreselijke buurt

Hij heeft je tenminste niet gewurgd, je verliest je gevoel voor humor

Wat heb je in godsnaam gedronken gisteren?

het wil het "wind uit de bergen"-model

En dan: nooit meer

Je wandelt 's ochtends door een streek van geneugten

True, recht naar de afgrond

Verdomme, je bent op het randje

Ze spelen een prachtige rel

Raven als de hemel

Krá krá krá krá

Ze snijden

HIJ:

Zo is de dame, ze zoekt overal ondergoed

En dan schreeuwt hij, Christian, ik moet een postinor nemen

ZE:

Je haat jezelf nu, zeg gewoon dat ik moet

Geen glimlach, geen mond, geen lippen of geen gerommel

Op een dag zul je je een heel gênant forum herinneren

Ga en vooral: nooit meer