Rökkur - Sólstafir

Úr barmarfullum bikarnum hann dreypti af

bjóst við átökum og bráðin væri þar

Fikraði sig nær í mannskóginum fær

Fingurnir gældu við stofna undir pilsi niðri í hæl

Ilmur tælir dýrið híð illa nálgast ört

inn í veiði lendum alltaf er nóg af, æti út í mörk

Klær á öxlum og kuldahrollur læðist að

kveikir samt þá loga sem leika við nára og aftur á

bak

Dansinn hann þá gengur frá degi þar til nótt

Djöfullin laumar kossi og á engil sækir sótt

Minnig morkin af eitri, sem hann þá gaf

Mærin þá lögð niður meðan han gerði það

Ljóta sagan um ljúfa dys sem brann

Laut þar undan púkanum sem hvítan svaninn fann

Aurinn, blautur andardráttur sássaukinn hann er

Auðveldast væri að kveðja andann en í sorgina hún fer

Klær á öxlum og kuldahrollur læðist að

kveikir samt þá loga sem leika við nára og aftur á

bak

Dansinn hann þá gengur frá degi þar til nótt

Djöfullin laumar kossi og á engil sækir sótt

Bundinn er nú bestarskinn við blautan þræslótta

bítur klórar kastast um endalokin móta

Eftir situr ein og grá er rádýrið fer á stjá

Eins og eldur í sinu hann finnur þær og svíður

Hjálpaðu mér heilagur að finna vopu í mína hönd

Hörð mun hefndin verða sigtuð verður jörð

Karlynjan kreppti hnefa höggin, dundu óð

Skorinn af kyndilinn, afvopnaður rauðum polli stóð

Klær á öxlum og kuldahrollur læðist að

kveikir samt þá loga sem leika við nára og aftur á

bak

Jötnar héldu á júðasi í vagninn leiðin lá

jarðaður í votri gröf í norður Reistará

Því hel mun ávallt finna þig…

Reyinr því að minna mig…

Því hel mun ávallt finna þig…

Reyinr því að finna mig…

Van de overvolle beker die hij droop

verwacht conflict en de prooi was daar

Dichter bij het menselijk bos komen wordt

De vingers raakten de romp onder de rok tot aan de hiel

Aroma verleidt het dier wanneer het slecht nadert

in jachtgebieden is er altijd genoeg, eten tot het uiterste

Klauwen op de schouders en koude rillingen sluipen binnen

ontsteekt nog steeds de vlammen die spelen met de lies en rug

bak

De dans die hij dan van dag naar nacht gaat

De duivel geeft stiekem een ​​kus en de engel wordt ziek

Ik herinner me het gif dat hij toen gaf

De meid ging toen liggen terwijl hij dat deed

Het lelijke verhaal van een zoete dys die brandde

Daar boog de demon neer, gevonden door de witte zwaan

De modderige, natte adem die hij heeft pijn

Het zou het gemakkelijkst zijn om afscheid te nemen van de geest, maar het gaat in verdriet

Klauwen op de schouders en koude rillingen sluipen binnen

ontsteekt nog steeds de vlammen die spelen met de lies en rug

bak

De dans die hij dan van dag naar nacht gaat

De duivel geeft stiekem een ​​kus en de engel wordt ziek

Het is nu het beste gebonden aan een natte lijster

bijt chloor gegooid rond het einde van de mal

Na alleen te hebben gezeten en grijs als het hert naar de wei gaat

Als vuur in zijn hart vindt hij ze en verbrandt

Help mij heilig om een ​​wapen in mijn hand te vinden

De wraak zal worden verhard, de grond zal worden gezeefd

Karlynjan balde zijn vuist, sloeg

Afgesneden van de fakkel, ontwapend door een rode plas

Klauwen op de schouders en koude rillingen sluipen binnen

ontsteekt nog steeds de vlammen die spelen met de lies en rug

bak

De reuzen hielden zich vast aan de wagen in Juda

begraven in een nat graf ten noorden van Restará

Omdat de hel je altijd zal vinden...

Probeer me eraan te herinneren...

Omdat de hel je altijd zal vinden...

Proberen mij te vinden...