Miðdegi - Sólstafir

Eins og dalalæðan

Skreið um hlíðarnar

Við læddumst hljótt um stræti borganna

Frá óttu fram á miðjan morguninn

Hljóðrænt myrkur streymir um mín vit

Á dauðans vængjum svíf

Fram á rauða nótt

Á dauðans vængjum svíf

Frá náttmáli uns dagur r’s á ný

Með ljós í flösku fram á rauða nótt

Við drukkum í okkur fegurðina

Af sárri reynslu, og bitri, vitið vex

Á dauðans vængjum svíf

Fram á rauða nótt

Á dauðans vængjum svíf

Zoals de valleibodem

Kruip over de hellingen

We kropen stilletjes door de straten van de steden

Van angst tot midden in de ochtend

Fonetische duisternis stroomt door mijn geest

Op de vleugels van de dood drijven

Tot de rode nacht

Op de vleugels van de dood drijven

Van het vallen van de avond tot het weer dag is

Met een lampje in een flesje tot rode nacht

We dronken in de schoonheid

Uit bittere ervaring en bitterheid groeit wijsheid

Op de vleugels van de dood drijven

Tot de rode nacht

Op de vleugels van de dood drijven