Bláfjall - Sólstafir

Sá aldrei feigðiná í augum þér

Sá aldrei ei dauðann, hann speglast í mér

Hann righeldur í mig og sleppir mér ekki

Hann torir

Ég sá hann aldrei fæðast í þér

Sá hann aldrei læðast að mér

Hann læðist að mér sem lyktarlaust gas

Hann læðist…

Æ, siðan er ég hræddur

Æ, siðan er ég flán

Æ, siðan er ég kvalinn

Lotningin fékk dóm

Æ, siðan ég varð maður

Æ, siðan óx mér þor

Hef stigið inn í óttann

Hef þegið dauðans boð

Fann aldrei veikina veikin í þer

Fann ekki andans hörgul hjá þér

Vitstola er, á mólinni ek út í tómið

Sá aldrei dauðann í augum þér

Sá aldrei feigðina fæðast í mér

Hun fegrast í mér, hún hæðist að mér

Ó, svo Lævis

Mig dreymdi svo oft úr rústum ég reis

Í fjörðinn ég hélt á ný

Við fjallanna rót, og við jökulsins bót

Og vakna í hinsta sinn

Sá aldrei feigðiná í augum þér

Sá aldrei ei dauðann, hann speglast í mér

Hann righeldur í mig og sleppir mér ekki

Hann torir

Nooit de lafheid in je ogen gezien

Hij heeft de dood nooit gezien, het wordt weerspiegeld in mij

Hij houdt me vast en laat me niet meer los

hij kwelt

Ik heb hem nooit in jou geboren zien worden

Hij heeft me nooit zien besluipen

Het bekruipt me als reukloos gas

Hij sluipt…

Helaas, dan ben ik bang

Helaas, aangezien ik flamboyant ben

Helaas, dan word ik gekweld

De eerbied werd beoordeeld

Helaas, sinds ik een man ben geworden

Helaas, sindsdien ben ik dapper geworden

Ik ben in angst gestapt

Ik heb de uitnodiging van de dood aanvaard

Vond de ziekte nooit ziek in jou

Vond de adem niet in jou

Madstola is, op de pier ga ik de leegte in

Nooit de dood in je ogen gezien

Ik heb nooit lafheid in mij geboren zien worden

Ze verfraait me, ze bespot me

Oh, dus Lævis

Ik heb zo vaak gedroomd van de ruïnes die ik oprees

In de fjord ging ik weer op weg

Aan de voet van de bergen, en aan de voet van de gletsjer

En voor de laatste keer wakker worden

Nooit de lafheid in je ogen gezien

Hij heeft de dood nooit gezien, het wordt weerspiegeld in mij

Hij houdt me vast en laat me niet meer los

hij kwelt