Эпидемия - Согдиана

Весь мир наполнен светом, а во мне тишина.

Искать твою планету я обречена.

И для меня зажигают огни города;

и я готова:

В небо, в никуда, между нами облака;

Но только пока…

Припев:

Тобою болею, хочу быть твоею.

Тобою болею.

Живу, как умею — мечтою, своею.

Тобою болею.

Эпидемия!

Ты стал моим желанием, сбывшейся мечтой;

Но почему сейчас ты рядом не со мной?

Буря пройдёт и утихнут ветра судьбы.

Солнце согреет.

Город один, города позади, только верь и мною болей.

Припев:

Тобою болею, хочу быть твоею.

Тобою болею.

Живу, как умею — мечтою, своею.

Тобою болею.

Эпидемия!

Эпидемия.

Эпидемия.

Эпидемия.

Тобою болею, хочу быть твоею.

Тобою болею.

Живу, как умею — мечтою, своею.

Тобою болею.

Эпидемия!

De hele wereld is gevuld met licht, en er is stilte in mij.

Ik ben gedoemd om naar jouw planeet te zoeken.

En de lichten van de stad worden voor mij aangestoken;

en ik ben klaar:

Naar de lucht, naar nergens, wolken tussen ons;

Maar even voor nu...

Refrein:

Ik heb genoeg van je, ik wil de jouwe zijn.

Ik ben ziek van je.

Ik leef zo ​​goed als ik kan - mijn droom, de mijne.

Ik ben ziek van je.

Epidemie!

Je werd mijn verlangen, een droom die uitkomt;

Maar waarom ben je nu niet naast me?

De storm zal voorbijgaan en de winden van het lot zullen bedaren.

De zon zal opwarmen.

Er is maar één stad, de steden liggen achter, geloof me en pijn.

Refrein:

Ik heb genoeg van je, ik wil de jouwe zijn.

Ik ben ziek van je.

Ik leef zo ​​goed als ik kan - mijn droom, de mijne.

Ik ben ziek van je.

Epidemie!

Epidemie.

Epidemie.

Epidemie.

Ik heb genoeg van je, ik wil de jouwe zijn.

Ik ben ziek van je.

Ik leef zo ​​goed als ik kan - mijn droom, de mijne.

Ik ben ziek van je.

Epidemie!