Разлетелись облака - Согдиана

Ночь за стеною дождя

Вновь опустилась облаком.

Ты, ты всё для меня:

Ты мой невечерний свет,

Ты мой крик, моё молчание,

Сладкий сон, немой рассвет,

Моя боль, моё отчаяние.

Разлетелись облака,

Небо смотрит вороном.

Разлетелись кто куда,

В сердце веет холодом.

Расплескались по пути,

Разметались по ветру.

Мне теперь себя не найти,

Только знаю ты найдёшь пути

В сердце моё.

Мой занавешенный мир

Спи, тишина над городом.

Мой погружается мир

В сладкий ветер островов,

В тихий свет при расставании

Среди море голосов

Ты услышь моё молчание.

Разлетелись облака,

Небо смотрит вороном (Лето опоздало)

Разлетелись кто куда,

В сердце веет холодом (Счастье миновало)

Расплескались по пути,

Разметались по ветру.

Мне теперь себя не найти,

Только знаю ты найдёшь пути

В сердце моё

Nacht achter de muur van regen

Weer in een wolk gedropt.

Jij, jij bent alles voor mij

Jij bent mijn avondlicht

Jij bent mijn schreeuw, mijn stilte

Zoete droom, stille dageraad,

Mijn pijn, mijn wanhoop.

De wolken verspreid

De lucht lijkt op een raaf.

Verspreid in alle richtingen,

Koud in het hart.

Onderweg gespetterd

Verstrooid in de wind.

Ik kan mezelf nu niet vinden

Ik weet alleen dat je een manier zult vinden

In mijn hart.

Mijn afgeschermde wereld

Slaap, stilte over de stad.

Mijn wereld zinkt

In de zoete wind van de eilanden

In het stille licht bij het afscheid

Onder de zee van stemmen

Je hoort mijn stilte.

De wolken verspreid

De lucht lijkt op een raaf (de zomer is laat)

Verspreid in alle richtingen,

Koude slagen in het hart (geluk is voorbij)

Onderweg gespetterd

Verstrooid in de wind.

Ik kan mezelf nu niet vinden

Ik weet alleen dat je een manier zult vinden

In mijn hart