Jester - Smokey Bastard

The thunder claps, our performance complete

Sat alone on his throne

Surrounded by strangers and friends I’ve yet to meet

He slumps unimpressed

Though we’ve tried our best

All other glances are torn

Wanting to yawp barely holding the storm.

«Some things just aren’t meant to be»

The King wants no more

And so there it must end along with me.

The rabble must hold its tongue

It is done

We are done.

So we scream

To the king

Though we may seem

To only scream to ourselves.

To know what you like

To only like what you know

To never distinguish and always relinquish your thoughts most critical

To barricade your mind is to die before your time.

The court erupts in a sudden silence.

The cowering crowd once proud

Now kneels on the shoulders of giants.

Horror and disbelief

The challenge complete

Hands up not to the sky but to cover their mouths open wide.

The king’s fists clenched at a room defiled.

He’s the only one with fury

Though the jury contemplate and instate

Behind the curtain smile.

The rabble must hold its tongue

It is done

We are done.

As long as the king dictates what time the drummer keeps

The rabble are shackled and confined to life on bended knee.

No one to stand or fall

No one to think at all

What a merry life they’ll leave led by another.

De donder klapt, ons optreden compleet

Zat alleen op zijn troon

Omringd door vreemden en vrienden die ik nog moet ontmoeten

Hij zakt niet onder de indruk

Hoewel we ons best hebben gedaan

Alle andere blikken zijn gescheurd

Willen gapen, nauwelijks de storm vasthouden.

"Sommige dingen zijn gewoon niet bedoeld"

De koning wil niet meer

En dus daar moet het samen met mij eindigen.

Het gepeupel moet zijn mond houden

Het is gebeurd

We zijn klaar.

Dus we schreeuwen

Aan de koning

Hoewel we misschien lijken

Om alleen tegen onszelf te schreeuwen.

Om te weten wat je leuk vindt

Alleen leuk vinden wat je weet

Om nooit onderscheid te maken en altijd afstand te doen van uw meest kritische gedachten

Je geest barricaderen is sterven voor je tijd.

De rechtbank barst uit in een plotselinge stilte.

De ineengedoken menigte ooit trots

Knielt nu op de schouders van reuzen.

Horror en ongeloof

De uitdaging voltooid

Handen omhoog, niet naar de hemel, maar om hun mond wijd open te houden.

De vuisten van de koning balden tegen een verontreinigde kamer.

Hij is de enige met woede

Hoewel de jury overweegt en instelt

Achter het gordijn glimlach.

Het gepeupel moet zijn mond houden

Het is gebeurd

We zijn klaar.

Zolang de koning bepaalt hoe laat de drummer blijft

Het gepeupel is geketend en beperkt tot het leven op gebogen knie.

Niemand kan staan ​​of vallen

Niemand om na te denken

Wat een vrolijk leven zullen ze achterlaten, geleid door een ander.