Archipelago - Smokey Bastard

Our ship rolls in to Nagaev Bay

Where we’ll toil from the dawn to the last light of the day

Yeah the life of a Zek is one of decaying

Slowly as the form falls from your frame

Kulaks roll in on the endless trains

Torn from the land that they dared to claim

Tyres lashed to their feet where their boots gave way

Their back and barrow doomed to the same fate

2000 miles of dirt beget the Road of Bones

Carved in the snow beneath our hacks and hoes

Checkas and thieves will rob you blind

So carry only that which fills your mind

Darkness forms part of every heart

It’s been within us from the start

Hold memories close for all else goes

Fall to the snow on your knees in the wastes of the Archipelago

All you may own you must carry with you

To mourn for the things that you’ve lost will destroy you

Let your soul be enriched by the friends that surround you

Pray the strength and the will of the good men still holds true

It alone is the seed that must grow to save us

In this ravaged land that the stool pigeon gave us

Father, Father, Heaven save us

Chatter here and there

Careless talk is overheard

And the Black Mariah rolls off like a hearse

Spies are everywhere in this land

Where a question brings a curse

Calls for clemency

Pleading only makes it worse

And the charge is none of your concern

Fall to the snow

On your knees in the wastes of the archipelago.

Sharashka spare me from Kolyma

from the black of the mines and the bite of the taiga

from the lice and the stick and the heel of the Checka

Three months or more mark a true survivor

Ons schip komt binnen in de Nagaev-baai

Waar we zullen zwoegen van de dageraad tot het laatste licht van de dag

Ja, het leven van een Zek is er een van rottend

Langzaam terwijl de vorm uit je frame valt

Koelakken komen aan in de eindeloze treinen

Verscheurd van het land dat ze durfden te claimen

Banden vastgesjord aan hun voeten waar hun laarzen het begaven

Hun rug en kruiwagen waren tot hetzelfde lot gedoemd

2000 mijl van vuil verwekt de Road of Bones

Gesneden in de sneeuw onder onze hakken en schoffels

Cheques en dieven zullen je blind beroven

Dus draag alleen dat wat je geest vult

Duisternis maakt deel uit van elk hart

Het zit vanaf het begin in ons

Houd herinneringen dichtbij voor al het andere gaat

Val op je knieën in de sneeuw in de woestenij van de archipel

Alles wat je bezit, moet je bij je hebben

Rouw om de dingen die je hebt verloren, zal je vernietigen

Laat je ziel verrijkt worden door de vrienden om je heen

Bid dat de kracht en de wil van de goede mannen nog steeds geldt

Het alleen is het zaadje dat moet groeien om ons te redden

In dit verwoeste land dat de ontlastingsduif ons gaf

Vader, Vader, Hemel red ons

Chat hier en daar

Onzorgvuldig praten wordt afgeluisterd

En de Black Mariah rolt weg als een lijkwagen

Spionnen zijn overal in dit land

Waar een vraag een vloek met zich meebrengt

Roept om clementie

Smeken maakt het alleen maar erger

En de kosten zijn niet uw zorg

Val in de sneeuw

Op je knieën in de woestenij van de archipel.

Sharashka spaar me van Kolyma

van het zwart van de mijnen en de beet van de taiga

van de luizen en de stok en de hiel van de Checka

Drie maanden of langer markeren een echte overlevende