Verklärung - Simon Keenlyside, Malcolm Martineau, Франц Шуберт

Lebensfunke, vom Himmel entglüht

Der sich loszuwinden müht!

Zitternd, kühn, vor Sehnen leidend

Gern und doch mit Schmerzen scheidend —

End' o end' den Kampf, Natur!

Sanft ins Leben

Aufwärts schweben

Sanft hinschwinden laß mich nur

Horch!, mir lispeln Geister zu:

«Schwester-Seele, komm zur Ruh!»

Ziehet was mich sanft von hinnen?

Was ists, was mir meine Sinne

Mir den Hauch zu rauben droht?

Seele sprich, ist das der Tod?

Die Welt ntweicht!

Sie ist nicht mehr!

Engl-Einklang um mich her!

Ich schweb im Morgenroth —

Leiht, o leiht mir eure Schwingen

Ihr Brüder, Geister!

helft mir singen:

«O Grab, wo ist dein Sieg?

wo ist dein Pfeil, o Tod?»

Levensvonk ontstoken uit de hemel

die worstelt om zichzelf te bevrijden!

Bevend, brutaal, last van pezen

Graag en toch met pijn afscheid nemend -

Beëindig het gevecht, de natuur!

Zacht tot leven

Naar boven drijvend

Laat me gewoon zachtjes vervagen

Hoor!, fluisteren geesten mij toe:

«Zuster ziel, kom tot rust!»

Trekt iets me zachtjes van binnenuit?

Wat is het dat mij mijn zintuigen geeft?

dreigt me de adem te benemen?

ziel spreken, is dat de dood?

De wereld ontsnapt!

Ze is niet meer!

Engl harmonie om mij heen!

Ik zweef in de ochtend rood -

Leen, o leen me je vleugels

Gij broeders, geesten!

help mij zingen:

«O graf, waar is je overwinning?

waar is uw pijl, o Dood?"