Denn sie wissen nicht was sie tun - Silla, Animus

Seit so vielen Jahren senden Menschen Ihm ein «Amen»

Wann stößt Gott an die Grenze seiner Gnade?

Beichte meine Taten, nenn' ihm all meine Gründe

Mach mit Feinden reinen Tisch und bekenn mich zu mein' Sünden

Wasche jetzt meine Weste wieder rein

Diese jahrelange Sucht war so ätzend, war so falsch

Kämpften so eiskalt, voller Lügen, voller Heuchelei

Gier und Wut anstatt Güte oder Freundlichkeit

Ich knie nieder, finde keine Wörter mehr

Vergebung wär wie Medizin für mein zerstörtes Herz

Ich ging unter um im Dreck zu suchen

Doch kam dann zurück umringt von Rettungsjubel

Weil ich mich löste aus dem Haifischbecken

Keine Zeit mehr, all den Groll in mich reinzupressen

Fand solange kein Entkommen hier

Bitte Satan weiche von mir

Ein Leben lang war ich geblendet, von Hass und Wut

Gib mir nur 'ne Chance und ich mach es gut

Mach es absolut, bis zum letzten Atemzug

Vergib ihm, denn sie wissen nicht was sie tun

Sag dem Tod ich kann heute noh nicht gehen

Denn ich schulde meinen Träumen noch ein Leben

Hatern noch ein Lachen, meiner Mutter einen Abschiedskuss

Gott vergib mir, weil ich mache was ich muss

Ich hab gebetet, doch ohne einen Rosenkranz

Nahm der Herr meine Todesangst

Über mir, spürte ich 'ne große Hand

Darum spar dir deine Props und den Lobgesang

Oh, die alten Menschen die ich kenn

Waren 'ne Lektion, getarnt als ein Geschenk

Ich lernte mich zu trennen, denn das macht hier den Unterschied

Und willst du fliegen willst löse dich von dem was dich runterzieht

Sie sagen Geld ist eine Sünde — Scheiterhaufen

Doch nur so kann ich mir meine Freiheit kaufen

Der rechte Arm von Gott seit je her

Und schickt er mich in die Hölle dann als Kopfgeldjäger

Al zoveel jaren sturen mensen Hem een ​​"Amen"

Wanneer bereikt God de grens van zijn genade?

Beken mijn daden, vertel hem al mijn redenen

Maak schoon schip van vijanden en belijd mijn zonden

Nu mijn vest weer schoon wassen

Deze jaren van verslaving was zo bijtend, was zo verkeerd

Zo koud gevochten, vol leugens, vol hypocrisie

Hebzucht en woede in plaats van goedheid of vriendelijkheid

Ik kniel neer, vind geen woorden meer

Vergeving zou een medicijn zijn voor mijn gebroken hart

Ik ging onder om te zoeken in het vuil

Maar toen kwam terug omringd door reddingsgejuich

Omdat ik losbrak uit de haaientank

Geen tijd meer om alle wrok in me te koesteren

Heb hier tot dan toe geen ontsnapping gevonden

Alsjeblieft Satan verlaat me

Mijn hele leven was ik verblind door haat en woede

Geef me gewoon een kans en ik zal het goed maken

Doe het absoluut, tot de laatste adem

Vergeef hem, want ze weten niet wat ze doen

Zeg de dood dat ik vandaag niet kan gaan

Omdat ik mijn dromen nog steeds een leven te danken heb

Nog een lach, mijn moeder een kus vaarwel

God vergeef me dat ik doe wat ik moet doen

Ik bad, maar zonder een rozenkrans

De Heer nam mijn angst voor de dood weg

Ik voelde een grote hand boven mij

Dus bewaar je rekwisieten en het loflied

Oh, de oude mensen die ik ken

Waren een les vermomd als een geschenk?

Ik heb leren scheiden want dat maakt hier het verschil

En als je wilt vliegen, ontdoe je van wat je naar beneden trekt

Ze zeggen dat geld een zonde is - brandstapel

Maar dat is de enige manier waarop ik mijn vrijheid kan kopen

De rechterarm van God sinds onheuglijke tijden

En dan stuurt hij me naar de hel als premiejager