The Diner - Silje Nergaard

They won’t ever find us here

Believe me… that’s the truth now

It’s not that hard to disappear

You’ve just got to know how

His eyes meet hers and he sees how she’s

Busy fighting back the tears

We’ll be just fine… you wait and see

He hopes his words will calm her

From here on in it’s you and me He’ll let nobody harm her

Her hands in his on the table-top

Tranna make the shaking stop

How I wonder whose they are

Those lives we only can watch from afar

How I wish that we could show

That we can care and long to know

How it goes… that we could see

Beyond the way things seem to be The way they seem to be They pay and leave… the bus is due

The night is growing colder

He says this coat’s just made for you

And slips it 'round her shoulders

They climb aboard and become to us Just two faces on a bus

How I wonder whose they are

Those lives we only can watch from afar

How I wish that we could show

That we can care and long to know

How it goes… that we could see

Beyond the way things seem to be The way they seem to be…

Ze zullen ons hier nooit vinden

Geloof me... dat is nu de waarheid

Verdwijnen is niet zo moeilijk

Je moet gewoon weten hoe

Zijn ogen ontmoeten de hare en hij ziet hoe het met haar gaat

Druk bezig met het tegenhouden van de tranen

Het komt goed met ons... je wacht maar af

Hij hoopt dat zijn woorden haar zullen kalmeren

Vanaf hier is het jij en ik. Hij laat niemand haar kwaad doen

Haar handen in de zijne op het tafelblad

Tranna laat het schudden stoppen

Ik vraag me af van wie ze zijn

Die levens die we alleen van een afstand kunnen bekijken

Hoe ik zou willen dat we konden laten zien

Waar we om kunnen geven en die we graag willen weten

Hoe het gaat... dat we konden zien

Voorbij de manier waarop dingen lijken te zijn Zoals ze lijken Ze betalen en vertrekken... de bus is klaar

De nacht wordt kouder

Hij zegt dat deze jas speciaal voor jou is gemaakt

En laat het om haar schouders glijden

Ze klimmen aan boord en worden voor ons slechts twee gezichten in een bus

Ik vraag me af van wie ze zijn

Die levens die we alleen van een afstand kunnen bekijken

Hoe ik zou willen dat we konden laten zien

Waar we om kunnen geven en die we graag willen weten

Hoe het gaat... dat we konden zien

Voorbij de manier waarop dingen lijken te zijn Zoals ze lijken te zijn...