Angelic - Siebenbürgen

Embraced by the nightmares thou forced me to dwell

Caressed by thy horrors which I into fell

My darkest angel, my temptress of night

Glorificator, of lust and delight

I am lost in thy dark desires

Thy serpentic Eden of flesh

Through splendid creations which thou me into lured

I faced the dreams, drunken from thy wine

«As moonlit silver whispered through mysteries eyes

And ravens seeded sorrowpaths in faded thine

Thou hungered for lust and passion dark

When sin stroke thy hands into bloodied mine»

Call out and I will follow

The dark paths that thou cast before me

I will treasure them as night treasures shadows

And flee the light above

Sorrows that we burnt together

Memories that faded away

The tears that we dreamt forever

Will eternally greet us our death

As night spreads its wings in silence

And all that remain is pure

We gather our screaming horrors

In awe to our precious sins

Omarmd door de nachtmerries die je me dwong te wonen

Gestreeld door uw verschrikkingen waar ik in viel

Mijn donkerste engel, mijn verleidster van de nacht

Verheerlijker, van lust en verrukking

Ik ben verdwaald in uw donkere verlangens

Uw slangachtig Eden van vlees

Door prachtige creaties waar je me mee verleidt

Ik zag de dromen onder ogen, dronken van uw wijn

«Zoals maanverlicht zilver fluisterde door de ogen van mysteries»

En raven zaaiden verdrietpaden in de vervaagde jouwe

Je hongerde naar lust en passie donker

Wanneer de zonde uw handen in de bebloede mijne streelt»

Roep en ik zal volgen

De donkere paden die je voor me uitwerpt

Ik zal ze koesteren als schaduwen van nachtschatten

En vlucht het licht hierboven

Verdriet dat we samen hebben verbrand

Herinneringen die vervaagd zijn

De tranen die we voor altijd hebben gedroomd

Zal ons eeuwig onze dood begroeten

Terwijl de nacht zijn vleugels in stilte spreidt

En alles wat overblijft is puur

We verzamelen onze schreeuwende verschrikkingen

Met ontzag voor onze kostbare zonden