I Doden Fann Hon Liv - Siebenbürgen

Norr om morgataria

Vid fallna skuggors land

Jag möttes av beslöjad död

Och sträckte ut min hand…

Så vandrade jag sakta

Åtföljd av den döde

Som med loja gester

Till min systers grav mig förde…

Där i skuggrik glänta

Strax tigande jag stod

Vid graven där min syster lagts

Till vila nedan fuktig jord…

Hoc situs est dorca

Här vid denna viloplats

Avsedd som den sista

Styrkt av gränslös vrede strax

Jag frilagt hennes kista…

På bädd av convallaria

Som färgats rosenröd

Ty, kistan den var full av blod

Låg dorca, dock ej död…

Så, för vackra dorca

Min syster och min viv

Blev döden icke slutet

Ty, i döden fann hon liv…

Ten noorden van morgataria

In het land van gevallen schaduwen

Ik werd opgewacht door een gesluierde dood

En strekte mijn hand uit...

Dus ik liep langzaam

Vergezeld door de doden

Zoals bij loyale gebaren

Naar het graf van mijn zus bracht me...

Daar in de schaduwrijke open plek

Ik stond gewoon stil

Bij het graf waar mijn zus werd gelegd

Om te rusten onder vochtige grond...

Hoc-site is droog

Hier op deze rustplaats

Bedoeld als de laatste

Bewezen door grenzeloze woede binnenkort

Ik heb haar kist blootgelegd...

Op een bed van convallaria

Zoals gekleurd rozerood

Want de kist zat vol bloed

Lage dorca, maar niet dood...

Dus, voor mooie dorca

Mijn zus en mijn vrouw

De dood eindigde niet

Want in de dood vond ze het leven...