Une flamme dans le noir - Shurik'n

Regarde-nous

On court de toutes parts

On tape sur tout ce qui bouge

Tous perdus dans le brouillard

On joue à ce putain de Colin-Maillard

Regarde-nous

On voit que dalle

On cherche et on trouve pas

Qu’est ce que tu veux que je te dise?

Regarde un peu où on en est

Et dis moi qu’est ce que tu veux que je mise

A l’heure où le taff ça suffit plus

Tout le monde craint le bad beat

Demain recule encore, trop de mains le repoussent

Avant de se mettre en route, on voudrait bien quelques airbags de plus

Devant c’est l’inconnu, pas de jumelles ni de carte

On fait tous des erreurs, il y a que les costauds qui repartent

Mais parfois, il n’y a pas vraiment le choix

Alors tu fais comme ces mômes au Darfour: une prière à chaque pas

Seulement, là-haut souvent ça répond pas

En bas on t’attend:

Fuis si le Cornu, un jour, te tend les bras

Trop ont cru qu’avec lui ce serait plus facile

Le temps d’un battement de cils

Ils ont tondu la pelouse par la racine

On a de moins en moins

On paye de plus en plus

On bosse de plus en plus

Mais on vit de moins en moins

Alors on chasse le superflu, on revient à l’essence

Auprès des siens, on trouve refuge, on prend de la distance

Tout le monde se perd ici

Cherche une flamme dans le noir

Mais où est la sortie?

Bien plus près qu’on ne le croit

Surtout prends pas l’exit

Cette route pour autre part

Beaucoup l’oublient souvent

Auprès des siens la paix réside

Tous sur la corde raide

Mais trop perdent l'équilibre

Il y a trop peu de parachutes

Et trop de guerriers en chute libre

Tous ces appels à l’aide

Perdus dans le vide

Mais l’humain est cruel

C’est dans sa matrice

Peu importe les moyens

On veut une bulle d’air

Il y a trop de brouillard devant

Et ça se bat déjà à l’arrière

Pris dans l'étau, chacun espère qu’une place se libère

Les plus chanceux se barrent avant que les mâchoires ne se referment

À quoi ça sert?

Question cruciale mais nécessaire

Sans ça c’est l’errance et la démence de l’acerbe nécessaire

À l'évidence, les compas se dérèglent

Tous filent à contre-sens, voient les pluies de sang abreuver la planète

On nous prend toujours plus

On a de moins en moins

On court de plus en plus

On respire de moins en moins

Alors on chasse le superflu, on revient à l’essence

Auprès des siens, on trouve refuge, on prend de la distance

On guette la goutte de bonheur

L'élixir de jouvence

Ce retour à la vie

Ne serait-ce que pour quelques heures

Une de ces joie avant qu’on en fasse une légende

Elle est là, devant nous mais on la cherche toujours ailleurs

On est tous là pris dans les sortilèges des enchanteurs

Même l’instinct de survie ne nous sauve pas de ces torpeurs

Tu te sens piégé, mate pas le rétro, bloque le compteur

Trop de poudre aux yeux, tu ne voit plus rien, allume le cœur

On n’veut pas vivre sur un parking

On veut une quatre voies

Un tapis de billard qui nous mènera ou on voudra

Et si l’moteur vient à lâcher

On sait tous où se rendre

Auprès des siens le calme vient, ça force la pression à descendre

Kijk naar ons

We rennen rond

We raken alles wat beweegt

Allemaal verloren in de mist

We spelen deze verdomde Colin-Maillard

Kijk naar ons

We zien die shit

We zoeken en we vinden niet

Wat wil je dat ik je vertel?

Kijk eens waar we zijn

En vertel me wat wil je dat ik inzet?

In een tijd waarin werken niet genoeg is

Iedereen is bang voor de bad beat

Morgen trekt zich weer terug, te veel handen duwen het terug

Voordat we op pad gaan, willen we graag nog een paar airbags

Verderop is het onbekende, geen verrekijker of kaart

We maken allemaal fouten, alleen de sterken gaan weg

Maar soms is er echt geen keuze

Dus je houdt wel van die kinderen in Darfur: een gebed bij elke stap

Alleen, daarboven geeft het vaak geen antwoord

Beneden wachten we op u:

Vlucht als de Cornu op een dag contact met je opneemt

Te veel geloofden dat het met hem gemakkelijker zou zijn

De tijd van een oogwenk

Ze maaiden het gras bij de wortel

We hebben steeds minder

Wij betalen steeds meer

We werken steeds meer

Maar we leven steeds minder

Dus jagen we op het overbodige, we gaan terug naar de essentie

Bij dierbaren vinden we toevlucht, nemen we afstand

Iedereen verdwaalt hier

Zoek een vlam in het donker

Maar waar is de uitgang?

Veel dichterbij dan je denkt

Neem vooral niet de afslag

Deze weg voor een ander deel

Velen vergeten vaak

Met zijn eigen rust vrede

Allemaal op het slappe koord

Maar te veel verliezen hun evenwicht

Er zijn te weinig parachutes

En te veel vrije val krijgers

Al deze kreten om hulp

Verloren in de leegte

Maar de mens is wreed

Het zit in haar baarmoeder

Ongeacht de middelen

We willen een luchtbel

Er is te veel mist in het verschiet

En het is al vechten in de rug

Gevangen in de ondeugd, iedereen hoopt op een plek om vrij te worden

De gelukkigen komen eruit voordat de kaken sluiten

Wat is het punt?

Cruciale maar noodzakelijke vraag

Zonder dat is het dwalen en de dementie van het bijtende noodzakelijk

Het is duidelijk dat de kompassen niet in de war zijn

Allen draaien in de verkeerde richting, zie de regens van bloed die de planeet water geven

We worden altijd meer genomen

We hebben steeds minder

We rennen steeds meer

We ademen steeds minder

Dus jagen we op het overbodige, we gaan terug naar de essentie

Bij dierbaren vinden we toevlucht, nemen we afstand

We kijken uit naar de druppel van geluk

Het elixer van de jeugd

Deze terugkeer naar het leven

Al is het maar voor een paar uur

Een van die geneugten voordat het een legende werd

Ze is daar, voor ons, maar we zijn altijd op zoek naar haar ergens anders

We zijn allemaal verstrikt in de magische spreuken

Zelfs het overlevingsinstinct redt ons niet van deze verdoving

Je voelt je gevangen, kijk niet naar de retro, blokkeer de meter

Te veel poeder in de ogen, je kunt niets zien, licht het hart op

We willen niet op een parkeerplaats wonen

We willen een vierweg

Een biljartlaken dat ons brengt waar we willen

En als de motor uitvalt

We weten allemaal waar we heen moeten

Met zijn eigen rust komt, dwingt het de druk om naar beneden te komen