Coupable - Shurik'n

Juge: Accusé levez-vous je vous prie.

Déclinez votre nom

Shurik’n: Shurik’n

Juge: Le jurez-vous de dire la vérité, toute la vérité et rien qu’la vérité,

levez la main droite et dites «je l’jure»

Shurik’n: Je l’jure

Juge: Asseyez-vous.

Dites-moi ce qui s’est passé

J’avoue, au mic j’ai troué des culs, mis des mecs à la rue

Sans fioriture, craché du cru pour quelques écus

Moi même j’l’aurais pas cru si on m’l’avais dit

Mais Destin décide et j’crois qu’ce jour là c'était moi la cible

Et p’t-être aussi que j’ai trop parlé, distillé trop d’idées

Quand les choix se sont présentés j’ai jamais hésité

Oui le poing j’ai levé dans pas mal de cités

Aux quatre coins de l’Hexagone mon nom reste cité

Oui j’avoue je suis noir, mon crime, mon handicap

Pour faire ce constat y’a pas besoin d’arpenter les ruelles du Cap

Et en plus j’en suis fier, fièrement je vous l’avoue

Parce que trop d’cons prennent la parole et pas assez de coups

Vos lois je m’en méfie, le troupeau je l’ai fuis

Je crois pas en vos principes, je vois à quoi ça nous réduit

Si penser est un crime alors je l’ai commis

Coupable, oui, car je suis de ceux qui refusent de suivre

Avocat: Les jurés, je vous demande de regarder mon client et de vous

interroger.

Quand bien même il serait coupable, quelle justice y aurait-il à le

condamner?

Juge: Pas de questions, vous pouvez vous retirer.

L’audience est suspendue

Jugé à la parole, jugé au moindre coup d'œil

Et tout ce poids sur la balance souvent juste à cause d’une couleur,

d’une classe sociale ou d’une croyance

D’une case à l’autre, tout change

On écrase, on classe, on passe à l’autre, on cadenasse nos chances

J’avoue au mic j’ai fait des ravages dans pleins de paysages

Éclairant des visages et portant partout le message

J’ai regonflé l’moral d’un million de personnes

Et j’en veux pour témoin tout cet amour qu’on me donne

Oui je l’avoue, j’crois toujours en l’homme

Malgré toutes vos magouilles, malgré vos trahisons

Tout ces mensonges et toutes ces douilles

Votre soif de pouvoir, vos cadavres et vos placards

Vos ardoises magiques, j’pense qu’au final c’est en nous qu’je crois

Des rêves j’en ai fait, oui c’est vrai, j’ai aussi essayé

De les toucher du doigt, une fois j’y suis même arrivé

Mais mon horizon était si verrouillée, ma vie si prédéfinie

Fallait que j’me tire

Notez aussi, je hais les racistes autant qu’les extrémistes

Ils n’aspirent qu'à la haine et minent l’avenir de nos fils

Pas d’autre alternative, voué à la récidive

Vous pouvez m’foutre 10 piges mais j’dirai rien sur mes complices

Ils sont voir la Terre du même balcon que moi et

C’que je vois ça m'écœure alors j’l'écris à haute voix et

Si penser est un crime alors je l’ai commis

Coupable, oui, car je suis de ceux qui refusent de suivre

Juge: C’est sous la base de ces faits indiscutables que vous devez juger,

merci.

Monsieur le premier juré, avez-vous rendu un verdict?

Le premier juré: Oui votre honneur

Juge: Accusé levez-vous je vous prie.

Nous déclarons l’accusé coupable !

Jugé à la parole, jugé au moindre coup d'œil

Et tout ce poids sur la balance souvent juste à cause d’une couleur,

d’une classe sociale ou d’une croyance

D’une case à l’autre, tout change

On écrase, on classe, on passe à l’autre, on cadenasse nos chances

Rechter: Beklaagde, sta op.

Zeg je naam

Shurik'n: Shurik'n

Rechter: Zweer je de waarheid te vertellen, de hele waarheid en niets dan de waarheid,

steek je rechterhand op en zeg "ik zweer het"

Shurik'n: Ik zweer het

Rechter: Ga zitten.

Vertel me wat er gebeurd is

Ik geef toe, op de microfoon maakte ik gaten in mijn konten, zette ik jongens op straat

Geen franje, rauw spugen voor een paar kronen

Ik zou het zelf niet hebben geloofd als iemand het me had verteld

Maar het lot beslist en ik denk dat ik die dag het doelwit was

En misschien ook dat ik te veel praatte, te veel ideeën destilleerde

Toen de keuzes kwamen, heb ik nooit geaarzeld

Ja, de vuist die ik in nogal wat steden heb geheven

In de vier hoeken van Frankrijk blijft mijn naam geciteerd

Ja, ik geef toe dat ik zwart ben, mijn misdaad, mijn handicap

Om deze opmerking te maken, is het niet nodig om door de steegjes van de Kaap te lopen

En behalve dat ik er trots op ben, beken ik je trots

Omdat te veel idioten spreken en niet genoeg klappen

Uw wetten wantrouw ik, de kudde ben ik gevlucht

Ik geloof niet in jouw principes, ik zie waartoe dat ons reduceert

Als denken een misdaad is, dan heb ik het gedaan

Schuldig, ja, want ik ben een van degenen die weigeren te volgen

Advocaat: Juryleden, ik vraag u naar mijn cliënt te kijken en...

ondervragen.

Zelfs als hij schuldig zou zijn, welk recht zou er dan voor hem zijn?

verdomd?

Rechter: Geen vragen, u kunt opzij gaan.

De zitting wordt geschorst

Geoordeeld door het woord, beoordeeld door de geringste blik

En al dat gewicht op de weegschaal, vaak alleen vanwege één kleur,

van een sociale klasse of geloofsovertuiging

Van de ene doos naar de andere, alles verandert

We verpletteren, we classificeren, we gaan verder, we sluiten onze kansen af

Ik beken aan de microfoon dat ik in veel landschappen schade heb aangericht

Gezichten verlichten en de boodschap overal dragen

Ik heb de geesten van een miljoen mensen opgewekt

En ik wil getuige zijn van al deze liefde die ik krijg

Ja, ik geef het toe, ik geloof nog steeds in de mens

Ondanks al je shenanigans, ondanks je verraad

Al deze leugens en al deze schelpen

Je dorst naar macht, je lijken en je kasten

Jouw magische leien, ik denk dat het uiteindelijk in ons is dat ik geloof

Dromen die ik heb gehad, ja het is waar, ik heb het ook geprobeerd

Om ze met mijn vinger aan te raken, toen ik er zelfs maar was

Maar mijn horizon was zo gesloten, mijn leven zo voorgedefinieerd

Ik moest wegkomen

Merk ook op dat ik racisten net zo haat als extremisten

Ze streven er alleen naar om de toekomst van onze zonen te haten en te ondermijnen

Geen ander alternatief, gedoemd tot recidive

Je kunt me 10 jaar geven, maar ik zal niets zeggen over mijn handlangers

Ze zien de aarde vanaf hetzelfde balkon als ik en

Ik word misselijk van wat ik zie, dus ik schrijf het hardop en

Als denken een misdaad is, dan heb ik het gedaan

Schuldig, ja, want ik ben een van degenen die weigeren te volgen

Rechter: Het is op basis van deze onbetwistbare feiten dat u moet oordelen,

Dankjewel.

Eerste jurylid, heeft u een uitspraak gedaan?

Het eerste jurylid: Ja, edelachtbare

Rechter: Beklaagde, sta op.

We vinden de beschuldigde schuldig!

Geoordeeld door het woord, beoordeeld door de geringste blik

En al dat gewicht op de weegschaal, vaak alleen vanwege één kleur,

van een sociale klasse of geloofsovertuiging

Van de ene doos naar de andere, alles verandert

We verpletteren, we classificeren, we gaan verder, we sluiten onze kansen af