Tant De Raisons Où Je Vis - Shurik'n, Janik

Tant de raisons de douter

Quand on voit le décor mais on espère encore

Qu’on finira par tomber d’accord

Mais qu’est-ce que je vais leur dire

Maintenant qu’ils sont là?

yes, yes

Bienvenue, ça fait longtemps qu’on vous attend?

Franchement, on n y croyait plus

Vaut mieux que vous sachiez

Je ne sais pas vraiment à quoi vous pensiez

Une chose est sûre, vous n’avez rien à nous envier

Je parie que chez vous les jours s'écoulent

Inexorablement, calmes

Ici, pas un ne passe sans qu’un gosse trépasse

Les larmes succèdent aux larmes

Je parie que vos pères vivent plus longtemps

Vos mères sourient plus souvent

Ici, il y a les chanceux et ceux qui suent leur sang

Les sans-abri, démunis

Je sens que vous ne comprenez pas ce que je dis

Tant mieux, ici, c’est un peu comme les étoiles

La nuit les mecs détalent plus vite qu’une blatte sur une plainte

Les plaintes volent, volent, les gens s’affolent

Le FN colle, la haine racole, y a plus d’auréoles

Les pourris se gavent

Les petits tombent quand les caves bavent

Je parie que chez vous y a moins de tombes

Ici, c’est grave, y a des pères qui battent leurs gamins

Et disent qu’ils les aiment

Et certains hommes aiment leurs femmes avec des chrysanthèmes

La passion prend le dessus souvent

Trop souvent asservie par un dogme

Les fanatiques se lavent dans des bains de sang

Un peu, je vous jure, c’est pas la fin de votre quête

Ni la bonne planète

Ici, les gens différents, ça inquiète

Tant de raisons de douter

Quand on voit le décor mais on espère encore

Qu’on finira par tomber d’accord

Je ne sais pas comment c’est chez vous

Ici l’argent fait la loi

Les lois sont faites par et pour ceux qui en ont

Les autres affûtent leurs dents

Trop de vies abreuvent les sillons

Trop de croix au crayon, bâillonnent au canon

L’homme tue l’homme pour des ronds

Si j'étais vous, je ne resterais pas là

Même si on vous accueille aujourd’hui

Demain, on vous jettera, croyez-moi

La couleur crée des frayeurs

Chez ceux qui ignorent la voie du cœur

Mais y en a trop, y a sûrement une erreur

Ailleurs, j’suis sûr que c’est pas comme ça

Quoi?

ne m’faites pas croire

Que là-bas aussi les cons sont rois

On a eu Hitler, les deux guerres

Et y a encore des gens avec le même genre d’idées

Pas claires pour les pas clairs

Alors je prie les pères, vos grands-pères

S endorment sûrement au coin du feu le soir

Ici, c’est l’hospice

Rien à foutre, l’histoire c’est un tableau noir

Bien sûr, j ai peur des fois, je pense à Thèce

Je crains qu’il ne blesse Yanis

Petite Geisha ne cachera pas ses tresses

Je saignerai pour ça, les poings serrés

Sans geindre, j’avancerai droit vers l’autre

Prêt pour une dernière étreinte

J’espère que chez vous c’est pas comme chez moi

Construire sa vie avec la mort en soi

Vivre en armure, sentir son sang devenir froid

Je sais, c’est pas gai, mais tout est vrai

Ici les gens pas comme les autres

On les hait depuis l'éternité

Enfin je sais pas pour quoi mais ça doit être inné

Qu’est-ce tu veux que je te dise?

Tant de raisons de douter

Quand on voit le décor mais on espère encore

Qu’on finira par tomber d’accord

Zoveel redenen om te twijfelen

Wanneer we het landschap zien, maar we hopen nog steeds

Dat we het uiteindelijk eens zullen worden

Maar wat ga ik ze vertellen?

Nu ze hier zijn?

ja, ja

Welkom, hoe lang wachten we al op je?

Eerlijk gezegd geloofden we het niet meer

Beter weet je

Ik weet niet echt wat je dacht

Een ding is zeker, je hebt niets om ons te benijden

Ik wed dat je plaats de dagen voorbij gaan

Onverbiddelijk, kalm

Hier, geen pas zonder dat er een kind sterft

Tranen volgen tranen

Ik wed dat je vaders langer leven

Je moeders lachen vaker

Hier zijn de gelukkigen en de zweterige

De daklozen, behoeftigen

Ik heb het gevoel dat je niet begrijpt wat ik zeg

Des te beter, hier lijkt het een beetje op de sterren

'S Nachts rennen de jongens sneller dan een kakkerlak op een klacht

Klachten vliegen, vliegen, mensen raken in paniek

De FN-sticks, haatverzoeken, er zijn meer halo's

De rotte dingen zelf

De kleintjes vallen als de kelders kwijlen

Ik wed dat jouw plaats minder graven heeft

Hier, het is serieus, er zijn vaders die hun kinderen slaan

En zeggen dat ze van ze houden

En sommige mannen houden van hun vrouwen met chrysanten

Passie neemt vaak de overhand

Te vaak tot slaaf gemaakt door dogma

Fanatici wassen zich in bloedbaden

Een beetje, ik zweer het, het is niet het einde van je zoektocht

Noch de goede planeet

Hier, verschillende mensen, maakt het zich zorgen

Zoveel redenen om te twijfelen

Wanneer we het landschap zien, maar we hopen nog steeds

Dat we het uiteindelijk eens zullen worden

Ik weet niet hoe het met jou is

Geld regels hier

Wetten zijn gemaakt door en voor degenen die ze hebben

De anderen slijpen hun tanden

Te veel levens besproeien de voren

Te veel potloodkruisen, kanonknevels

De man doodt de man voor rondjes

Als ik jou was, zou ik hier niet blijven

Ook al verwelkomen we je vandaag

Morgen word je gedumpt, geloof me

Kleur schrikt af

In degenen die de weg van het hart niet kennen

Maar er is te veel, er is zeker een fout

Elders weet ik zeker dat het niet zo is

Wat?

laat me niet geloven

Dat daar ook de idioten koningen zijn

We hadden Hitler, beide oorlogen

En er zijn nog steeds mensen met dezelfde soort ideeën

Niet duidelijk voor de niet duidelijk

Dus ik bid tot de vaders, je grootvaders

Val 's nachts zeker in slaap bij het vuur

Hier is het hospice

Fuck it, geschiedenis is een schoolbord

Natuurlijk ben ik soms bang, ik denk aan Thece

Ik ben bang dat hij Yanis pijn zal doen

Kleine Geisha zal haar vlechten niet verbergen

Ik zal hiervoor bloeden, met gebalde vuisten

Zonder te kreunen ga ik recht op de ander af

Klaar voor een laatste omhelzing

Ik hoop dat jouw plaats niet is zoals de mijne

Bouw je leven met de dood in je

Wonen in een harnas, voelen dat zijn bloed koud wordt

Ik weet dat het geen homo is, maar het is allemaal waar

Hier mensen als geen ander

We hebben ze voor eeuwig gehaat

Nou, ik weet niet waarom, maar het moet aangeboren zijn

Wat wil je dat ik je vertel?

Zoveel redenen om te twijfelen

Wanneer we het landschap zien, maar we hopen nog steeds

Dat we het uiteindelijk eens zullen worden