Вьюга - Шмели

Ветер чужой, пропитанный огнем,

Страх, заражённый тревогой.

Храм святой, пронизанный мечом,

И судеб оборванных дорога.

Припев:

Вьюгой замело ратное полюшко,

Да пронзит копьем — скорбная долюшка.

Вьюгой замело милого оченьки,

Разложили крестики смертушки-доченьки

Так жадно!

Пепел и стон, разбитая мечта,

Кипит, бурлит слепая злоба.

Не в рай, а в ад всех привела

И судеб оборванных дорога.

Припев.

А поутру летали ангелы,

Собрали душ так много.

не уйти им из гаснущей жары,

И судеб изорванных дорога.

Припев.

Vreemde wind, verzadigd met vuur,

Angst besmet met angst.

Heilige tempel, doorboord door een zwaard,

En het lot rafelige wegen.

Refrein:

Een sneeuwstorm bedekte het militaire veld,

Laat hem doorboren met een speer - een treurig deel.

De sneeuwstorm raasde over de dierbare vrouw,

Leg de kruisen van de dood-dochter neer

Zo gierig!

As en gekreun, een gebroken droom

Ziedende, ziedende blinde boosaardigheid.

Niet naar de hemel, maar naar de hel leidde iedereen

En het lot rafelige wegen.

Refrein.

En in de ochtend vlogen engelen

Zoveel zielen verzameld.

laat ze niet achter van de afnemende hitte,

En gescheurde paden van het lot.

Refrein.