Цветы - Шмели

Втянула земля душеньку,

Последнюю хорошую,

А небо возмутилося,

Дождями и порошею.

Мол, где же справедливость та,

Ведь я краса небесная,

А ты земля вся чёрная,

Червивая телесная.

Лишь цветы тянулись до звезды,

Смертельной красоты.

Упали звёзды гордые,

De aarde heeft de ziel naar binnen getrokken,

het laatste goed

En de lucht was verontwaardigd,

Regen en poeder.

Zoals, waar is de gerechtigheid?

Ik ben tenslotte de schoonheid van de hemel,

En jij bent de hele zwarte aarde,

Wormachtig lichaam.

Alleen bloemen reikten naar de ster,

Dodelijke schoonheid.

De trotse sterren zijn gevallen