Тьма - Шмели

Была красна весна и вот скрипёт как зверь,

Цвела нежной розой, очнулась с шипами.

Жива коса была, распутал вихрь.

Бранила чернь, спала с небесами.

Припев:

Тьма поглотила её светлые очи,

Тьма не простила ей сладкие ночи.

Да земля кровоточит,

Вставай Землица.

Тьма поглотила её светлые очи,

Тьма не простила ей сладкие ночи.

Да бессмертие пророчит:

Пропала девича.

Пришла как светлый день прошла с луной

Цедила сок сквозь жданые вены

Ушла от солнца Волчею тропой

Прошла мимо смерти вперед от измены вон

Припев.

Была красна весна и вот скрипёт как зверь,

Цвела нежной розой, очнулась с шипами…

Припев.

De lente was rood en nu kraakt het als een beest,

Bloeide met een delicate roos, werd wakker met doornen.

De vlecht leefde, ontrafelde de wervelwind.

Schold de menigte uit, sliep met de hemel.

Refrein:

Duisternis slokte haar heldere ogen op,

De duisternis vergaf haar zoete nachten niet.

Ja, de aarde bloedt

Sta op Aardling.

Duisternis slokte haar heldere ogen op,

De duisternis vergaf haar zoete nachten niet.

Ja, onsterfelijkheid profeteert:

Vermist meisje.

Kwam als een heldere dag voorbij met de maan

Ik nip het sap door de wachtende aderen

Ging weg van de zon langs het pad van de Wolf

Ging voorbij de dood voorwaarts van verraad uit

Refrein.

De lente was rood en nu kraakt het als een beest,

Bloeide met een delicate roos, werd wakker met doornen...

Refrein.