Судороги живых болот - Шмели

Вернусь я на сто лет,

Ты скажешь: «забери меня!».

А нынче нас больше нет,

Но знаю ты вспомнишь…

Очнусь я среди ветров

Твоей земли, забери меня…

Осколки последних снов

Узнаешь и вспомнишь…

Припев:

Судороги, судороги,

Живых болот, где мы одни, ты вспомнишь

Судороги, судороги,

Искал народ, но не нашли,

Нас укутывал туман…

А может без боли,

Без тени и без огня…

Без кожи и крови.

Так лучше, ты вспомнишь…

Припев.

Ik zal terugkeren voor honderd jaar,

Je zult zeggen: "neem me!".

En nu zijn we niet meer

Maar ik weet dat je het je zult herinneren...

Ik word wakker tussen de wind

Uw land, neem mij...

Scherven van laatste dromen

Je weet en onthoudt...

Refrein:

Convulsies, convulsies,

Levende moerassen, waar we alleen zijn, zul je je herinneren

Convulsies, convulsies,

Gezocht naar de mensen, maar niet gevonden,

We waren gehuld in mist...

En misschien zonder pijn

Zonder schaduw en zonder vuur...

Zonder huid en bloed.

Het is beter, weet je nog...

Refrein.