Раны - Шмели

Дождь.

Луна.

Дорога спит.

Кому — весна, кому — безразлично…

Летит моя машина,

Так всё прозаично.

Ночь без сна, капли врозь

Со стекла.

Жить и не помнить,

Брось в густую бездну,

Жизнь не помнить.

Я продал весь рай за целый миг с тобой.

Я продал весь рай, я не вернусь домой, где покой.

Я зализывать стану раны от обиды.

Вот и всё, окончен путь.

Счастье пьёт время из сердца,

Не вернуть, лишь остаётся

Захлопнуть в машине дверцу.

Regen.

Maan.

De weg slaapt.

Voor wie het lente is, voor wie het onverschillig is ...

Mijn auto vliegt

Het is allemaal zo prozaïsch.

Nacht zonder slaap, valt uit elkaar

Van glas.

Leef en onthoud niet

Gooi in de dikke afgrond

Herinner je het leven niet.

Ik heb het hele paradijs voor een heel moment met jou verkocht.

Ik heb het hele paradijs verkocht, ik zal niet terugkeren naar huis, waar vrede is.

Ik zal mijn wonden likken van wrok.

Dat is het, de reis is voorbij.

Geluk drinkt de tijd uit het hart

Niet terug, alleen blijft

Sla de autodeur dicht.