wtf is wrong w me - SHINIGAMI

What the fuck is wrong with me?

I feel like the enemy of myself

I just need some room to breathe

I’m hanging off the edge, think I need help

Think its in my head but I can’t tell

Think its in my head, can’t trust myself

I can’t do this shit like I used to

Really miss the days where it felt brand new

But they’re long gone and its okay

Take a breathe, realize its a new day

I guess, I need to learn to accept change

I know someone out there feels the same

I can’t handle expectations

I have a lot of trouble forming new relations

Why do I make everything so complicated?

I fucking hate it, I fucking hate it

I fucking hate the way my ego inflated

It popped like a balloon, now that shit is deflating

Sometimes, I question if I’m really creative

Sometimes, I just wish I was celebrated

I can’t really listen to your shit 'cause its fabricated

I really live this shit, bitch, I’ve been up since I graduated

Speaking from the heart, none of this has been calculated

Lately, I’ve been having so much trouble with motivation and inspiration

This shit got too saturated

I don’t feel inspired, I just feel overstimulated

I hold myself back, don’t wanna be humiliated

My influence is under-appreciated, understated

I’m so fucking sick of self-medicating

Chemicals that need to be regulated

Scars on my body, I got bruises and lacerations

Be careful what you say, there is implications

Need to stay the fuck up off my phone, I get aggravated and irritated

Booted off the Cobra, I’m activated

Shoutout to my girl, she’s my inspiration

I just wanna let you know, you appreciated

Often times, I’m feeling disassociated

But when I lay in your arms, its alleviated

I could go on but I feel like my point has been clearly demonstrated

I don’t wanna get off on tangents that’s unrelated

What the fuck is wrong with me?

I feel like the enemy of myself

I just need some room to breathe

I’m hanging off the edge, think I need help

Think its in my head but I can’t tell

Think its in my head, can’t trust myself

I can’t do this shit like I used to

Really miss the days where it felt brand new

But they’re long gone and its okay

Take a breathe, realize its a new day

I guess, I need to learn to accept change

I know someone out there feels the same

Wat is er verdomme met mij aan de hand?

Ik voel me de vijand van mezelf

Ik heb gewoon wat ruimte nodig om te ademen

Ik hang aan de rand, denk dat ik hulp nodig heb

Denk dat het in mijn hoofd zit, maar ik weet het niet

Denk dat het in mijn hoofd zit, kan mezelf niet vertrouwen

Ik kan deze shit niet meer doen zoals vroeger

Mis echt de dagen dat het gloednieuw aanvoelde

Maar ze zijn al lang weg en het is oké

Haal adem, besef dat het een nieuwe dag is

Ik denk dat ik moet leren om verandering te accepteren

Ik ken iemand daarbuiten hetzelfde voelt

Ik kan niet omgaan met verwachtingen

Ik heb veel moeite met het vormen van nieuwe relaties

Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?

Ik haat het verdomme, ik haat het verdomme

Ik haat de manier waarop mijn ego opgeblazen is

Het knalde als een ballon, nu loopt die shit leeg

Soms vraag ik me af of ik echt creatief ben

Soms zou ik gewoon willen dat ik gevierd werd

Ik kan niet echt naar je shit luisteren omdat het verzonnen is

Ik leef echt deze shit, teef, ik ben wakker sinds ik afgestudeerd ben

Vanuit het hart gesproken, dit is allemaal niet berekend

Ik heb de laatste tijd zoveel problemen met motivatie en inspiratie

Deze shit werd te verzadigd

Ik voel me niet geïnspireerd, ik voel me gewoon overprikkeld

Ik houd mezelf tegen, wil niet vernederd worden

Mijn invloed wordt ondergewaardeerd, ingetogen

Ik ben zo verdomd ziek van zelfmedicatie

Chemicaliën die moeten worden gereguleerd

Littekens op mijn lichaam, ik heb blauwe plekken en snijwonden

Wees voorzichtig met wat je zegt, er zijn implicaties

Ik moet verdomme van mijn telefoon blijven, ik raak geïrriteerd en geïrriteerd

Opstarten van de Cobra, ik ben geactiveerd

Shoutout naar mijn meisje, zij is mijn inspiratie

Ik wil je even laten weten dat je het op prijs stelde

Vaak voel ik me gedisassocieerd

Maar als ik in je armen lig, is het verlicht

Ik zou kunnen doorgaan, maar ik heb het gevoel dat mijn punt duidelijk is aangetoond

Ik wil niet uitstappen op raaklijnen die niets met elkaar te maken hebben

Wat is er verdomme met mij aan de hand?

Ik voel me de vijand van mezelf

Ik heb gewoon wat ruimte nodig om te ademen

Ik hang aan de rand, denk dat ik hulp nodig heb

Denk dat het in mijn hoofd zit, maar ik weet het niet

Denk dat het in mijn hoofd zit, kan mezelf niet vertrouwen

Ik kan deze shit niet meer doen zoals vroeger

Mis echt de dagen dat het gloednieuw aanvoelde

Maar ze zijn al lang weg en het is oké

Haal adem, besef dat het een nieuwe dag is

Ik denk dat ik moet leren om verandering te accepteren

Ik ken iemand daarbuiten hetzelfde voelt