Je Ne Suis Qu'Une Femme - Sheryfa Luna

J’ai beau chanter mes plus belles colombes

Ça ne fait pas la paix dans le monde, ainsi va la vie…

Quelle serait ma force de guerre au front

Moi qui n’ai qu’une armée de chansons?

Ainsi va la vie…

On ne soigne pas les cicatrices avec les mots.

On ne signe pas les armistices avec les notes.

J’aurais rêvé pouvoir déplacer les montagnes, décrocher la lune.

J’aurais aimé briser les murs qui nous condamnent au cri de ma plume.

J’aurais voulu faire que la vie ne fasse plus mal

À chaque fois qu’elle tue.

J’aurais souhaité que jamais l’amour ne s’en aille

Mais je n’suis qu’une femme, qu’une femme, qu’une femme.

À quoi bon la liberté aux lèvres

Puisqu’on ne s'évade que par le rêve?

Ainsi va la vie…

À quoi bon remuer ciel et terre

Pour, à la fin, mordre la poussière?

Ainsi va la vie…

Qui saura me prouver que l’espoir n’est pas une fable

Que le désert n’est pas le plus grand marchand de sable?

J’aurais rêvé pouvoir déplacer les montagnes, décrocher la lune.

J’aurais aimé briser les murs qui nous condamnent au cri de ma plume.

J’aurais voulu faire que la vie ne fasse plus mal

À chaque fois qu’elle tue.

J’aurais souhaité que jamais l’amour ne s’en aille

Mais je n’suis qu’une femme, qu’une femme, qu’une femme.

Et j’ai tellement crié que j’en ai perdu la voix.

J’ai tellement prié que j’en ai perdu la foi.

Ik kan mijn mooiste duiven zingen

Het brengt geen vrede in de wereld, zo gaat het leven...

Wat zou mijn oorlogssterkte aan het front zijn?

Ik die alleen een leger van liedjes heeft?

Zo is het leven…

Littekens heel je niet met woorden.

Je tekent geen wapenstilstand met de bankbiljetten.

Ik wou dat ik de bergen kon verzetten, de maan kon pakken.

Ik had graag de muren willen afbreken die ons veroordelen tot de schreeuw van mijn pen.

Ik had graag willen voorkomen dat het leven meer pijn zou doen

Elke keer dat ze doodt.

Ik wou dat liefde nooit zou verdwijnen

Maar ik ben maar een vrouw, gewoon een vrouw, gewoon een vrouw.

Wat heb je aan vrijheid op de lippen

Omdat we alleen ontsnappen door dromen?

Zo is het leven…

Wat heb je eraan om hemel en aarde te bewegen?

Om uiteindelijk in het stof te bijten?

Zo is het leven…

Wie kan mij bewijzen dat hoop geen fabel is?

Dat de woestijn niet de grootste zandman is?

Ik wou dat ik de bergen kon verzetten, de maan kon pakken.

Ik had graag de muren willen afbreken die ons veroordelen tot de schreeuw van mijn pen.

Ik had graag willen voorkomen dat het leven meer pijn zou doen

Elke keer dat ze doodt.

Ik wou dat liefde nooit zou verdwijnen

Maar ik ben maar een vrouw, gewoon een vrouw, gewoon een vrouw.

En ik schreeuwde zo veel dat ik mijn stem verloor.

Ik bad zo veel dat ik mijn geloof verloor.