Так странно - SERPO

Припев:

Так странно куда пропала любовь, так странно я почему-то не с тобой.

Так странно мне видеть тебя с ним, я вам желаю настоящей любви.

Нам не уйти от воспоминаний, нам не уйти от страданий,

Нет вины, что остыла ты пар, испарилась и я тут же пропал.

В бездну упал без твоей любви, не грусти твоя любовь не я.

Я всегда тебя буду помнить, если даже все пройдёт у меня внутри

Мои стихи ты будешь помнить, они были искренне.

До последней минуты верил, что решишь, что будет с нами,

Ты решала за нас ты виновата сама.

Нам не забыть дни, нам не забыть те ночи,

Ты выбросила ключи, знаешь, ну, а впрочем?

Наверно, так и надо было, другой позвал и ты про меня забыла,

Я не прощу и не нужно слёз.

Один любит другой тоже, любовь ушла второму сложно.

Один гуляет, другой страдает дома, всегда так будет, любовь это оковы.

Припев:

Так странно куда пропала любовь, так странно я почему-то не с тобой.

Так странно мне видеть тебя с ним, я вам желаю настоящей любви.

Нам не уйти от воспоминаний, нам не уйти от страданий,

Нет вины, что остыла ты пар, испарилась и я тут же пропал.

В бездну упал без твоей любви, не грусти твоя любовь не я.

Так странно куда пропала любовь, так странно я почему-то не с тобой.

Так странно мне видеть тебя с ним, я вам желаю настоящей любви.

Нам не уйти от воспоминаний, нам не уйти от страданий,

Нет вины, что остыла ты пар, испарилась и я тут же пропал.

В бездну упал без твоей любви, не грусти твоя любовь не я.

Я всегда тебя буду помнить, если даже все пройдёт у меня внутри

Мои стихи ты будешь помнить, они были искренне.

До последней минуты верил, что решишь, что будет с нами,

Ты решала за нас ты виновата сама.

Нам не забыть дни, нам не забыть те ночи,

Ты выбросила ключи, знаешь, ну, а впрочем?

Наверно, так и надо было, другой позвал и ты про меня забыла,

Я не прощу и не нужно слёз.

Один любит другой тоже, любовь ушла второму сложно.

Один гуляет, другой страдает дома, всегда так будет, любовь это оковы.

Припев:

Так странно куда пропала любовь, так странно я почему-то не с тобой.

Так странно мне видеть тебя с ним, я вам желаю настоящей любви.

Нам не уйти от воспоминаний, нам не уйти от страданий,

Нет вины, что остыла ты пар, испарилась и я тут же пропал.

В бездну упал без твоей любви, не грусти твоя любовь не я.

Refrein:

Het is zo vreemd waar liefde heen is gegaan, zo vreemd om de een of andere reden dat ik niet bij je ben.

Het is zo vreemd voor mij om je met hem te zien, ik wens je ware liefde.

We kunnen niet wegkomen van herinneringen, we kunnen niet wegkomen van lijden,

Er is geen fout dat je de stoom hebt afgekoeld, verdampt en ik ben meteen verdwenen.

Ik viel in de afgrond zonder jouw liefde, wees niet verdrietig, jouw liefde ben ik niet.

Ik zal je altijd herinneren, zelfs als alles in mij voorbijgaat

Je zult je mijn gedichten herinneren, ze waren oprecht.

Tot het laatste moment geloofde ik dat jij zou beslissen wat er met ons zou gebeuren,

Je hebt voor ons besloten, je bent zelf de schuldige.

We kunnen de dagen niet vergeten, we kunnen die nachten niet vergeten

Je hebt de sleutels weggegooid, weet je wel, maar toch?

Waarschijnlijk was het nodig, de ander belde en je vergat mij,

Ik zal niet vergeven en er is geen noodzaak voor tranen.

De een houdt ook van de ander, de liefde is voor de tweede moeilijk geworden.

De een loopt, de ander lijdt thuis, zo zal het altijd zijn, liefde is een keten.

Refrein:

Het is zo vreemd waar liefde heen is gegaan, zo vreemd om de een of andere reden dat ik niet bij je ben.

Het is zo vreemd voor mij om je met hem te zien, ik wens je ware liefde.

We kunnen niet wegkomen van herinneringen, we kunnen niet wegkomen van lijden,

Er is geen fout dat je de stoom hebt afgekoeld, verdampt en ik ben meteen verdwenen.

Ik viel in de afgrond zonder jouw liefde, wees niet verdrietig, jouw liefde ben ik niet.

Het is zo vreemd waar liefde heen is gegaan, zo vreemd om de een of andere reden dat ik niet bij je ben.

Het is zo vreemd voor mij om je met hem te zien, ik wens je ware liefde.

We kunnen niet wegkomen van herinneringen, we kunnen niet wegkomen van lijden,

Er is geen fout dat je de stoom hebt afgekoeld, verdampt en ik ben meteen verdwenen.

Ik viel in de afgrond zonder jouw liefde, wees niet verdrietig, jouw liefde ben ik niet.

Ik zal je altijd herinneren, zelfs als alles in mij voorbijgaat

Je zult je mijn gedichten herinneren, ze waren oprecht.

Tot het laatste moment geloofde ik dat jij zou beslissen wat er met ons zou gebeuren,

Je hebt voor ons besloten, je bent zelf de schuldige.

We kunnen de dagen niet vergeten, we kunnen die nachten niet vergeten

Je hebt de sleutels weggegooid, weet je wel, maar toch?

Waarschijnlijk was het nodig, de ander belde en je vergat mij,

Ik zal niet vergeven en er is geen noodzaak voor tranen.

De een houdt ook van de ander, de liefde is voor de tweede moeilijk geworden.

De een loopt, de ander lijdt thuis, zo zal het altijd zijn, liefde is een keten.

Refrein:

Het is zo vreemd waar liefde heen is gegaan, zo vreemd om de een of andere reden dat ik niet bij je ben.

Het is zo vreemd voor mij om je met hem te zien, ik wens je ware liefde.

We kunnen niet wegkomen van herinneringen, we kunnen niet wegkomen van lijden,

Er is geen fout dat je de stoom hebt afgekoeld, verdampt en ik ben meteen verdwenen.

Ik viel in de afgrond zonder jouw liefde, wees niet verdrietig, jouw liefde ben ik niet.