Spiagge Lontane - Sergio Cammariere

Sei tu che ascolti voce di sabbia

separata e protetta da un vetro irreale

con i pugni affilati dietro la schiena

ma pronti ad aprirsi in un fiore di mani

Guarda quei petali strappali e grida

se ama o non ama è comunque diverso

Né il cuore più muto né un anima sorda

Nessuno è capace di leggerti dentro

Quando ti stringo si spiega il mio cielo

nudo di gioia e grandine argento

Fermo il respiro chiudendo la porta

Con gli occhi accecati spalanco le braccia

E poi so

E so che t’avrò

Luce profonda di nuovo il mattino

Colpisce alle spalle l’eterna sorpresa

ed io prigioniero in angolo stretto

svanisco confuso in fondo a me stesso

Spiagge lontane lucciole scalze

miraggio di stelle o sogno mancato

ondeggio davanti alla volta celeste

spingendo il mio carro fino al guardiano

Queste mani non sono mani

Ma fiori che tutta ti copriranno

e i tuoi occhi non sono occhi

Ma l’alba di un cielo che nasce stanotte con te

Queste mani non sono mani

ma fiori che tutta ti copriranno

E i tuoi occhi non sono occhi

Ma luci lontane che brillano ancora per

me.

Jij bent het die luistert naar de stem van zand

gescheiden en beschermd door een onwerkelijk glas

met scherpe vuisten achter je rug

maar klaar om te openen in een bloem van handen

Kijk naar die bloemblaadjes, scheur ze eraf en schreeuw!

of hij liefheeft of niet leuk vindt, is toch anders

Noch het domste hart, noch een dove ziel

Niemand kan je van binnen lezen

Als ik je vasthoud, ontvouwt mijn hemel zich

naakt van vreugde en zilveren hagel

Ik stop mijn adem door de deur te sluiten

Met blinde ogen spreid ik mijn armen wijd

En dan weet ik het

En ik weet dat ik je zal hebben

Morgen weer diep licht

De eeuwige verrassing komt van achteren

en ik ben een gevangene in een krappe hoek

Ik verdwijn verward in de diepten van mezelf

Verre stranden op blote voeten vuurvliegjes

ster luchtspiegeling of gemiste droom

Ik zwaai voor het hemelgewelf

mijn wagen naar de keeper duwen

Deze handen zijn geen handen

Maar bloemen die jullie allemaal zullen bedekken

en je ogen zijn geen ogen

Maar de dageraad van een hemel die vanavond met jou wordt geboren

Deze handen zijn geen handen

maar bloemen die jullie allemaal zullen bedekken

En je ogen zijn geen ogen

Maar verre lichten die nog steeds schijnen voor

mezelf.