Malgrado Poi - Sergio Cammariere, D.I.M.I.

Ma che cos'è la verità?

Se non quello che poi

Noi potremo dividere

Rinunciando semmai alla solitudine

Che ringrazio perché mi ha portato fin' qua

Sai che certe volte

Cammino solo tra la gente

E sembra che non puoi far' niente

Malgrado poi l’amore

Ci dirà le cose

Che ora tu non sai più dire

Non cercare di capire se non puoi

Seguo le derive che mi porteranno via

Dopo il deserto vedremo il mare

Dalle azzurre onde

Vedremo il sole che nasce a Oriente

Che sale su, poi scende giù

Ma questo tempo passerà

E si porterà via un che di indefinibile

Una parte di noi come un’abitudine

Che ci cambia così senza cambiarci mai

Malgrado poi l’amore

Potrebbe far fiorire

Il rosmarino e il mare

Sul davanzale

Malgrado poi l’amore

Potrebbe far capire

Potrebbe continuare

Malgrado poi

Vola via nel vento

La stessa trama di un racconto

Che diventa un tango

Che ci unisce e poi divide

Ma rifletto e penso

Che continuare non ha un senso

Eppure ogni volta resto e resto qua

Sono stato cosi tanto tempo solo che

Non ti so dire cos'è l’amore

Sogni e poi frammenti

Di situazioni e di momenti

Andranno via malgrado noi

Ma che cos'è la verità

Quanti sforzi per poi non saper più distinguere

Tra la rosa e i lillà una spina infallibile

Al mio cuore dirà quando tu mi amerai

Malgrado poi l’amore

Maar wat is de waarheid?

Zo niet wat dan?

We zullen kunnen delen

Als er iets is, eenzaamheid opgeven?

Die ik bedank omdat het me hier heeft gebracht

Weet je soms

Ik loop alleen tussen de mensen

En het lijkt alsof je niets kunt doen

Ondanks de liefde dan

Hij zal ons dingen vertellen

Wat je nu niet meer weet te zeggen

Probeer er niet achter te komen of je het niet kunt

Ik volg de driften die me weg zullen nemen

Na de woestijn zullen we de zee zien

Van de blauwe golven

We zullen de zon zien opkomen in het oosten

Dat gaat omhoog en gaat dan omlaag

Maar deze tijd gaat voorbij

En het zal iets ondefinieerbaars wegnemen

Een deel van ons als gewoonte

Dat verandert ons zo zonder ons ooit te veranderen

Ondanks de liefde dan

Het zou het kunnen laten bloeien

Rozemarijn en de zee

Op de vensterbank

Ondanks de liefde dan

Kan mensen het laten begrijpen

Het kan doorgaan

ondanks toen

Vlieg weg in de wind

Dezelfde plot van een verhaal

Wat een tango wordt

Wat ons verenigt en vervolgens verdeelt

Maar ik reflecteer en denk

Dat doorgaan heeft geen zin

Maar elke keer als ik hier blijf en blijf?

Ik ben al zo lang alleen dat

Ik kan je niet vertellen wat liefde is

Dromen en dan fragmenten

Van situaties en momenten

Ondanks ons gaan ze weg

Maar wat is de waarheid?

Hoeveel pogingen om dan niet meer te weten hoe te onderscheiden?

Een onfeilbare doorn tussen roze en seringen

Het zal mijn hart vertellen wanneer je van me houdt

Ondanks de liefde dan