Gyvenimo Man Vieno Neužtenka - Sel

Mano gyvenimas lyg delnuose smėlis

Smiltim tarp pirštų krist nesuspėjęs

Aš sėdžiu čia ant šilto kranto

Ir vėl matau kaip lūžta bangos

Panašiai kaip tie likimai

Sutikti spalvingam mano kelyje

O aš taip myliu, aš taip myliu

Už šitą keistą jausmą

Paaukočiau tyliai viską, ką turėjau

Ir kad atgal sugrįžęs vėl galėčiau

Paliesti tą akimirką trumpam

Dar kartą, meile, nusivilt, tavim

Neskubėk sustot, išeit, akimirka žavinga, kur skubi?

Jeigu dovanos su šypsena, tegul tos ašaros į niekur krenta

Visa tai, ką taip ilgai nešiojau aš pavargusioj širdy

Suprantu, kad išdalint gyvenimo man vieno neužtenka

Sustok, palauk, skubėt nereikia

Gyvenimas gražus ir aš galiu

Kartoti tau šituos keistus žodžius

Bet ta trumpa sekundė baigės

O mūsų meilė panaši į snaigę

Tirpstančią ant tavo spindinčių delnų

Gražus gyvenimas, kaip meilė viena

Viena motina, kaip sukasi žemė viena

Vienas likimas, kaip karšta ugnis

Ir aš girdžiu kaip plaka tavo vieniša širdis

Kaip sekundės bėga greitai

Tai užtruks truputį laiko

Ir aš jaučiu kaip slysta tavo delnai iš mano rankų

Todėl gyvenimo man vieno neužtenka

Mano draugai, mano svajonės

Mano gyvenimas, mano kelionės

Mano miestai, mano drabužiai

Mano mašinos, mano meilužės

Mano širdis — tai mano meilė

Mano darbas — jis saldus kaip seilė

Aš glostau laimę delnuose, myliu kiekvieną dieną

Nes, pasirodo, aš gyvenimą turiu tik vieną

Neskubėk sustot, išeit, akimirka žavinga, kur skubi?

Jeigu dovanos su šypsena, tegul tos ašaros į niekur krenta

Visa tai, ką taip ilgai nešiojau aš pavargusioj širdy

Suprantu, kad išdalint gyvenimo man vieno neužtenka

Mijn leven is als zand in de palmen van mijn handen

Het zand valt onvoorspelbaar tussen je vingers

Ik zit hier aan de warme kust

En weer zie ik de golven breken

Net als die lotsbestemmingen

Ontmoet de prachtige onderweg

En ik hou er zo veel van, ik hou er zo veel van

Voor dit vreemde gevoel

Ik zou stilletjes alles opofferen wat ik had

En dat ik weer terug kon komen

Raak dat moment even aan

Nogmaals, liefs, stel je teleur

Haast je niet om te stoppen, eruit te komen, het moment is charmant, waar de haast?

Als cadeaus met een glimlach, laat die tranen dan in het niets vallen

Alles wat ik zo lang heb gedragen met een vermoeid hart

Ik besef dat het uitdelen van het leven alleen niet genoeg voor mij is

Stop, wacht, je hoeft je niet te haasten

Het leven is mooi en ik kan

Herhaal deze vreemde woorden voor jou

Maar die korte seconde is voorbij

En onze liefde is als een sneeuwvlok

Smeltend op je glanzende handpalmen

Mooi leven als liefde alleen

Eén moeder, terwijl de aarde alleen draait

Een lot als een heet vuur

En ik hoor je eenzame hart kloppen

Terwijl de seconden snel voorbij gaan

Dit duurt even

En ik kan je handpalmen uit mijn handen voelen glijden

Daarom is het leven alleen niet genoeg voor mij

Mijn vrienden, mijn dromen

Mijn leven, mijn reizen

Mijn steden, mijn kleren

Mijn machines, mijn geliefden

Mijn hart is mijn liefde

Het is mijn taak om het zo zoet als speeksel te maken

Ik streel geluk in de palmen van mijn handen, ik hou er elke dag van

Want, zo blijkt, ik heb maar één leven

Haast je niet om te stoppen, eruit te komen, het moment is charmant, waar de haast?

Als cadeaus met een glimlach, laat die tranen dan in het niets vallen

Alles wat ik zo lang heb gedragen met een vermoeid hart

Ik besef dat het voor mij niet genoeg is om het leven alleen te verdelen