Зима - Сати Казанова

Снег, замело пути домой,

И города между нами.

Я живу секундами с тобой,

А без тебя — живу часами.

Припев:

Метёт метель, грустит зима, но где-то ты ждёшь меня.

Спешу к тебе, моя душа согрета, ты ждёшь меня.

Мир сообщений и звонков,

В седых снегах курсорчик лета.

Ты — Небесная моя любовь,

Твоим теплом душа согрета.

Припев:

Метёт метель, грустит зима, но где-то ты ждёшь меня.

Спешу к тебе, моя душа согрета, ты ждёшь меня.

Замело дороги — ну и пусть.

Ты меня дождись и я вернусь.

Припев:

Метёт метель, грустит зима, но где-то ты ждёшь меня.

Спешу к тебе, моя душа согрета, ты ждёшь меня.

Метёт метель, грустит зима, но где-то ты ждёшь меня.

Спешу к тебе, моя душа согрета, ты ждёшь меня.

Sneeuw bedekte de weg naar huis

En steden tussen ons.

Ik leef seconden met je mee

En zonder jou leef ik uren.

Refrein:

Er waait een sneeuwstorm, de winter is triest, maar ergens wacht je op mij.

Ik haast me naar je toe, mijn ziel is verwarmd, je wacht op mij.

De wereld van berichten en oproepen,

In de grijze sneeuw, de cursor van de zomer.

Jij bent mijn hemelse liefde,

Jouw warmte verwarmt mijn ziel.

Refrein:

Er waait een sneeuwstorm, de winter is triest, maar ergens wacht je op mij.

Ik haast me naar je toe, mijn ziel is verwarmd, je wacht op mij.

De wegen zijn bedekt - het zij zo.

Je wacht op mij en ik zal terugkeren.

Refrein:

Er waait een sneeuwstorm, de winter is triest, maar ergens wacht je op mij.

Ik haast me naar je toe, mijn ziel is verwarmd, je wacht op mij.

Er waait een sneeuwstorm, de winter is triest, maar ergens wacht je op mij.

Ik haast me naar je toe, mijn ziel is verwarmd, je wacht op mij.