Потусторонняя - Сати Казанова

Мы могли бы спать в одной постели,

Могли б укрываться одним одеялом.

И долгими, зимними вечерами

Вслух бы читали друг-другу романы.

Утром могли бы есть и пить кофе

Солнце сквозь шторы,

Как взбитые сливки…

А после могли бы спускать на землю

Падать на землю,

С тобой в одном лифте…

А я потусторонняя!

Я по ту строну от тебя!

А я, я незнакомая

И незаконная любовь твоя…

Как фары в метро

по ночным коридорам

несёмся вдвоем мы и рвёмся на волю

Мы — эти двое, чем-то похожи…

Крыльями что ли?

Рисунком ладони?

С тобой мы однажды

Могли бы поверить

Что наша любовь

Словно флагом на крыше!

Я каждое утро спускаюсь на землю…

С тобой в одном лифте, но ты не видишь!

А я потусторонняя!

Я по ту строну от тебя!

А я, я незнакомая

и незаконная любовь твоя…

We zouden in hetzelfde bed kunnen slapen

We zouden onszelf kunnen bedekken met één deken.

En lange, winteravonden

Lees romans voor aan elkaar.

In de ochtend konden we eten en koffie drinken

Zon door de gordijnen

Zoals slagroom...

En dan konden ze naar de grond zakken

Op de grond vallen

Met jou in dezelfde lift...

En ik ben wereldvreemd!

Ik sta aan de verkeerde kant van je!

En ik, ik ben een vreemdeling

En je illegale liefde...

Zoals koplampen in de metro

langs de nachtgangen

we haasten ons samen en breken vrij

Wij zijn deze twee, we lijken een beetje op elkaar...

Hoe zit het met vleugels?

Palm patroon?

We zijn een keer bij je

zou kunnen geloven

dat onze liefde

Als een vlag op het dak!

Ik ga elke ochtend down to earth...

Ik zit met jou in dezelfde lift, maar je kunt niet zien!

En ik ben wereldvreemd!

Ik sta aan de verkeerde kant van je!

En ik, ik ben een vreemdeling

en je ongeoorloofde liefde...