Remordimientos - Aitor, Santaflow, Kako M

Hoy no contabas conmigo

Sé que no me has invitado

No sé por qué pensabas en dejarme de lado

Estás tranquilo con tus amigos de tragos

La verdad es que anhelabas la calma y estar relajado

Pero, estoy llamando a tu puerta

Ábreme ya, déjame entrar, lo haré a la fuerza

Bébete ya la botella y haz como que yo no existo

¿Me oíste?

No evitarás que de pronto aparezca

Y entonces vas a sentirte fatal

Quiero acabar con tu risa, voy a minar tu moral

A retorcerte las tripas, a limitarte sin más

Voy a hacerte volver al pasado

Porque te lo mereces en realidad

Y parece que me quieres olvidar

Pero yo no voy a dejarte

Cuando menos te lo esperes

Voy a entrar en acción para fastidiarte

Haberlo pensado antes, demasiado tarde

No hay perdón pa' tu pecado porque lo ocultaste

Vivirás conmigo y seré tu castigo, tu enemigo

Acabaré contigo poco a poco, vas a lamentarte

Quiero alejarte de mí, no puedo vivir así

Sé que me observas y en las noches no me dejas dormir

Para poder escapar tendría que confesar

Pero me da vergüenza y temo a las consecuencias

Yo soy peor que una fallida sesión de ouija

Peor que el vudú

Peor que un psicópata obseso

Peor que eso, soy tú

¿Vas a vencer?

No me puedes amordazar

Cuanto más te tapes los oídos, más me vas a escuchar

Yo soy peor que la inanición, que la asfixia

Yo soy el puño invisible de la justicia

¿Qué más dará preso o no?

Hay una ley mayor de alcance

Tú eres juez, víctima, verdugo y cárcel

Litio, benzodiacepinas, barbitúricos

Tan sólo diré «adiós» cuando me hagas público

Ativan, opiáceos, speed, sales de baño, alcohol

¿De verdad piensas que tus gritos taparán mi voz?

Me ves en escaparates recordándote tu desgracia

O señalándote en las vallas publicitarias

Puedes gritar, huir, correr hasta escapar de tu cuerpo

¿Cómo te desharás de ti y de tu auto desprecio?

Quiero alejarte de mí, no puedo vivir así

Sé que me observas y en las noches no me dejas dormir

Para poder escapar tendría que confesar

Pero me da vergüenza y temo a las consecuencias

¡Voy!

Todo el mundo cree que te haré daño

Creen en la justicia divina, qué extraño

Cuando confieses tu pecado y te juzguen todos

Pensarás en este día, sabes que no te engaño

Me extrañarás por todo lo que me llevé

Me desterraste, pensaste que te haría bien

Recordarás llorando cuando te avisé

La integridad es un concepto abstracto basado en

Religiones, moralinas y pamplinas

Llévame contigo y no perderás algo que se palpa

Ésta vida sólo es una y se termina

Ya sé que hago ruido

Pero con el tiempo el oído se te adapta

Mejor sentirte culpable que serlo

¡Óyeme bien!

Pues lo que tienes hoy, puedes perderlo

Maquiavelo no era un tonto

Y por tanto tampoco un mártir

Cállate como una puta

Viviendo conmigo la vida podría ser mucho más fácil

Quiero alejarte de mí, no puedo vivir así

Sé que me observas y en las noches no me dejas dormir

Si elijo no confesar me tendré que acostumbrar

A ocultar mi vergüenza y saber que soy un mierda

vandaag rekende je niet op mij

Ik weet dat je me niet hebt uitgenodigd

Ik weet niet waarom je eraan dacht om me aan de kant te laten

Je bent cool met je drinkende vrienden

De waarheid is dat je verlangde naar rust en ontspanning

Maar ik klop op je deur

Open me nu, laat me binnen, ik doe het met geweld

Drink nu de fles en doe alsof ik niet besta

Je hoorde me?

Je zult niet voorkomen dat het plotseling verschijnt

En dan ga je je vreselijk voelen

Ik wil een einde maken aan je gelach, ik ga je moreel ondermijnen

Om je lef te verdraaien, om jezelf te beperken zonder meer

Ik ga je terug naar het verleden laten gaan

Omdat je het echt verdient

En het lijkt erop dat je me wilt vergeten

Maar ik ga je niet verlaten

als je het het minst verwacht

Ik ga in actie om je te ergeren

Om er eerder aan te hebben gedacht, te laat

Er is geen vergeving voor je zonden, omdat je die hebt verborgen

Je zult bij mij wonen en ik zal je straf zijn, je vijand

Ik zal je beetje bij beetje afmaken, je gaat spijt krijgen

Ik wil van me af, zo kan ik niet leven

Ik weet dat je naar me kijkt en 's nachts laat je me niet slapen

Om te ontsnappen zou ik moeten bekennen

Maar ik schaam me en ben bang voor de gevolgen

Ik ben erger dan een mislukte ouija-sessie

erger dan voodoo

Erger dan een geobsedeerde psychopaat

Erger dan dat, ik ben jou

Ga je winnen?

je kunt me niet kokhalzen

Hoe meer je je oren bedekt, hoe meer je me zult horen

Ik ben erger dan verhongering, dan verstikking

Ik ben de onzichtbare vuist van gerechtigheid

Wat zal hij de gevangene nog meer geven of niet?

Er is een hogere wet van bereik

Je bent rechter, slachtoffer, beul en gevangenis

lithium, benzodiazepinen, barbituraten

Ik zeg gewoon gedag als je me openbaar maakt

Ativan, opiaten, speed, badzout, alcohol

Denk je echt dat je geschreeuw mijn stem zal overstemmen?

Je ziet me in etalages die je herinneren aan je ongeluk

Of u wijzen op de billboards

Je kunt schreeuwen, wegrennen, rennen totdat je uit je lichaam ontsnapt

Hoe kom je van jezelf en je zelfhaat af?

Ik wil van me af, zo kan ik niet leven

Ik weet dat je naar me kijkt en 's nachts laat je me niet slapen

Om te ontsnappen zou ik moeten bekennen

Maar ik schaam me en ben bang voor de gevolgen

Gaan!

Iedereen denkt dat ik je pijn zal doen

Ze geloven in goddelijke gerechtigheid, hoe vreemd

Wanneer je je zonde belijdt en iedereen je veroordeelt

Je zult aan deze dag denken, je weet dat ik je niet voor de gek hou

Je zult me ​​missen voor alles wat ik nam

Je hebt me verbannen, je dacht dat het je goed zou doen

Je zult je herinneren dat je huilde toen ik je waarschuwde

Integriteit is een abstract begrip gebaseerd op:

Religies, moraal en onzin

Neem me mee en je raakt niet iets tastbaars kwijt

Dit leven is er maar één en het eindigt

Ik weet dat ik lawaai maak

Maar na verloop van tijd past je oor zich aan jou aan

Je kunt je beter schuldig voelen dan te zijn

Hoor mij goed!

Nou, wat je vandaag hebt, kun je verliezen

Machiavelli was geen dwaas

En daarom geen martelaar

zwijg als een hoer

Met mij leven kan zo veel makkelijker zijn

Ik wil van me af, zo kan ik niet leven

Ik weet dat je naar me kijkt en 's nachts laat je me niet slapen

Als ik ervoor kies om niet te bekennen, zal ik eraan moeten wennen

Om mijn schaamte te verbergen en te weten dat ik een stuk stront ben