Phoenix - Sanguis et Cinis

Worte aus Glas

Es ist nicht mein Schicksal

Nicht mal ich

Ein transparenter Gedanke zu berühren

Meine Hände zittern

Aller Kraft beraubt

Aller Schönheit verwehrt

Und nicht mal vergönnt mich einen

Augenblick in Zuversicht zu wiegen

Mein Herz aus Glas

An Tränen meine Finger zerschnitten

Selbst das nicht vergönnt

Neid

Und lächerliches Selbstmitleid

Schwäche gezeigt

Mich der Welt geöffnet

Die Waffen abgelegt

Und im selben Augenblick noch

Überwältigt

Nur schäbige Marionette

Derer

Die mit meinen Worten spielen

Meine Verwundbarkeit wie Masken tragen

Doch zählt nicht Ehrlichkeit

Nur Heuchelei

Nur das Streben eig’ner Überlegenheit

Doch wie Phönix aus der Asche

Erstehe ich auf zu neuem Leben

Doch wie Phönix aus der Asche

Werde ich mich wieder erheben

So beziehe ich meine Kraft

Aus eurem Argwohn

Denn ich weiss was dahinter liegt

Denn ich weiss was ihr verbergt

woorden gemaakt van glas

Het is niet mijn lot

zelfs ik niet

Een transparante gedachte om aan te raken

Mijn handen trillen

Beroofd van alle macht

Alle schoonheid ontkend

En gun me er niet eens een

moment in vertrouwen

Mijn hart van glas

Snijd mijn vingers met tranen

Zelfs dat is niet toegestaan

jaloezie

En belachelijk zelfmedelijden

zwakte getoond

opende mezelf voor de wereld

De wapens neergelegd

En op hetzelfde moment

Beduusd

Gewoon armoedige pop

die

Spelen met mijn woorden

Mijn kwetsbaarheid dragen als maskers

Maar eerlijkheid telt niet

gewoon hypocrisie

Gewoon streven naar je eigen superioriteit

Maar als een feniks uit de as

Ik sta op tot nieuw leven

Maar als een feniks uit de as

Ik zal weer opstaan

Zo put ik mijn kracht

Van jouw vermoeden

Omdat ik weet wat erachter zit

Omdat ik weet wat je verbergt