Миру мир - Sakura

Проснись!

Случайно не к нам ли Пришло время разбрасывать камни,

Рассеивать дым и собирать плоды?

Когда-то мы были вместе,

Разными словами в песне…

Теперь мы стоим один плюс один.

Нам не справиться уже…

Эта пьяная музыка рвет наши нервы.

В звуках кроется сюжет,

И последнее слово выходит за первым…

Пустые квартиры.

Мы взяли курс на ложные ориентиры…

В попытках быстро найти стоп-кран.

И, строя грандиозные планы, расставили врагам капканы

Из грязных бинтов и открытых ран…

Между мертвых этажей,

Где дома вверх ногами измазаны йодом,

В танце вилок и ножей

Ядовитые пули кружат хороводом…

Сначала мир, потом война лестниц и спиралей

И за волной идет волна…

Ночные районы с утра почти санитарные зоны

Где мокрый асфальт заляпала ртуть.

Здесь, видели те, кто старше,

Как плакали головы наши.

Их слезы в глаза назад не вернуть…

Без особого труда

Заметая следы и чеканя монеты,

И, разлагаясь от стыда,

Люди стирали и гладили эту планету…

Сначала мир, потом война лестниц и спиралей

И за волной идет волна, но мы точно знали,

Что надо плыть всегда вперед или ехать,

Ведь сердце нас домой ведет в море смеха

Word wakker!

Is het niet toevallig dat de tijd is gekomen om stenen te strooien,

Rook strooien en fruit verzamelen?

Ooit waren we samen

Met andere woorden in het lied...

Nu staan ​​we één plus één.

We kunnen het niet meer aan...

Deze dronken muziek scheurt onze zenuwen.

De plot ligt in de geluiden,

En het laatste woord volgt op het eerste...

Lege appartementen.

We gingen naar valse oriëntatiepunten...

In een poging om snel een kraan te vinden.

En terwijl ze grootse plannen bouwden, zetten ze vallen voor de vijanden

Van vuil verband en open wonden...

Tussen de dode vloeren

Waar huizen ondersteboven zijn besmeurd met jodium,

In de dans van vorken en messen

Giftige kogels cirkelen in een rondedans ...

Eerst de wereld, dan de oorlog van trappen en spiralen

En na de golf komt de golf...

Nachtruimtes in de ochtend zijn bijna sanitaire zones

Waar nat asfalt met kwik spetterde.

Hier, gezien door degenen die ouder zijn,

Hoe onze hoofden huilden.

Hun tranen in hun ogen kunnen niet meer terug...

Zonder veel werk

Sporen afdekken en munten slaan,

En, rottend van schaamte,

Mensen waste en streelde deze planeet...

Eerst de wereld, dan de oorlog van trappen en spiralen

En na de golf komt de golf, maar we wisten het zeker

Dat je altijd vooruit moet zwemmen of gaan,

Het hart leidt ons tenslotte naar huis in een zee van gelach